FOK! Jaarlijstjes 2008


"And now, the end is near; And so I face the final curtain". Het einde van het jaar is in zicht. Tijd om de balans van het afgelopen jaar op te maken door middel van de FOK!-jaarlijstjes. Ook dit jaar geven enkele van onze reviewers weer hun overzicht van het beste dat ze dit jaar gehoord, gezien en gelezen hebben. Doe er je voordeel mee en haal de juweeltjes die je gemist hebt eruit. Geef ook je eigen favorieten van dit jaar door!

De reviewcrew wenst iedereen alvast een inspirerend en gelukzalig 2009!!

Pagina 1: Muziek
Pagina 2: Film
Pagina 3: Boeken


MUZIEK

JelleS - Reviewer Muziek/Film (Indie/Alternative)

1.) The Tallest Man on Earth – Shallow Graves
Het debuutalbum van de Zweedse singer-songwriter Kristian Matsson is al meerdere malen met de vroege folk van Bob Dylan vergeleken, en ook ik zal dat niet nalaten. De belangrijkste overeenkomst zit hem niet zozeer in het minimalistische, akoestische gitaarwerk, maar vooral in de stem. Net als Dylan heeft de langste man op aarde nou niet echt een mooie zangstem, in tegendeel zelfs. Maar de krakerige vocalen zijn zo vol van emotie, dat je vanaf minuut 1 de wereld van Mattson wordt binnen gesleurd, waarna je hem nooit meer zal willen verlaten.

2.) Merz – Moi et mon Camion
Magisch, dromerig, betoverend. Er zullen nooit genoeg adjectieven zijn om de schoonheid van de derde plaat van de Britse singer-songwriter Conrad Lambert aka Merz recht te doen. Een betere combinatie van Britse folk, pop en een vleugje elektronica is ondenkbaar.

3.) Bon Iver – For Emma, Forever Ago
Net als Merz en The Tallest Man on Earth is het debuut van Bon Iver niet veel meer dan een man met zijn gitaar. Justin Vernon sloot zich, vol liefdesverdriet, drie maanden op in een afgelegen hutje in Wisconsin. For Emma, Forever Ago is breekbaar, intens en vooral ongelofelijk mooi. Aan de vrouw die Vernons hart heeft gebroken: bedankt.

4. ) Sigur Rós – Með suð í eyrum við spilum endalaust
Met opener 'Gobbledigook' begint het vijfde album van de IJslanders behoorlijk verrassend. Ze tonen een andere kant van zichzelf, meer gitaren, energieker en met zowaar (min of meer) conventionele structuren. Gelukkig ontbreken dromerige symfonieën als 'Ára bátur' ook niet. Zowel intiem als bombastisch en grotesk, maar altijd met een pure en natuurlijke schoonheid die alleen maar afkomstig kan zijn van dat bijna failliete eiland in de Atlantische Oceaan.

5.) Amanda Palmer - Who Killed Amanda Palmer?
De donkere en humoristische songs die het solodebuut van Amanda Palmer (Dresden Dolls) bevolken hebben stuk voor stuk een unieke feel, die ik nog niet helemaal heb weten te plaatsen. Krachtig en intiem, dreigend en romantisch, divers en toch een eenheid. Een dialectisch meesterwerkje.

6.) Okkervil River – The Stand Ins
Misschien niet zo goed als The Stage Names uit 2007, maar heel veel doet het nieuwe album van de indierockers uit Austin, Texas er niet voor onder. Misschien geen plaat die je voor eeuwig bij blijft, maar met songs als 'Singer Songwriter' en afsluiter 'Bruce Wayne Campbell Interviewed'... is er genoeg kwaliteit aanwezig om hoog in de jaarlijst te eindigen.

7.) TV on the Radio – Dear Science
De Talking Heads zijn terug! Dwingende ritmes en verschillende muziekstijlen komen als een wervelstorm op je af. Eclecticisme klonk sinds de jaren '80 niet meer zo goed.

8.) Girls in Hawaii – Plan your Escape
Het heeft vier jaar geduurd voordat de Walen weer meer een nieuwe plaat kwamen, maar het was het wachten waard. Heerlijke songs met catchy refreintjes en dromerige, gelaagde melodieën. Geen diepgaand meesterwerk zoals bijvoorbeeld de eerste drie platen in mijn jaarlijst, maar toch een zeer geslaagde indiepopplaat.



Party_Animal - Reviewer Muziek (Dance)

1.) Zany - The Fusion Of Sound
Allesbehalve standaard hardstyle. Zany komt een eigen vernieuwende sound en levert op dit album het ene na het andere meesterwerkje af. 63 minuten genialiteit!

2.) Evil Activities - Evilution
Snoeihard rammen, dat kun je aan deze man wel overlaten. De keiharde kicks vliegen je om de oren en de energie spat er van af. "Rocking with the best!".

3.) Various - Scantraxx Unreleased
Nooit eerder uitgebracht materiaal uit de donkere kelders van het Scantraxx-label. Verzameling van remixen, edits en tracks die al veel eerder gereleased hadden moeten worden.

4.) Various - Seismic The Hardstyle Album Part II
Een strakke live-set én een cd vol met klappers van dit Rotterdamse label. Een must voor iedere hardstyle-liefhebber!

5.) Various - Defqon.1 2008
Drie schijfjes vol met knallers. Met voorsprong dé party-cd die dit jaar gereleased is. Bovendien nog een extra pluspunt voor het toevoegen van Party Animals - Used & Abused (Dominion Mix), nogal ondergewaardeerde klassieker!

6.) Various - Enzyme Injection 5
Met artiesten als Nosferatu, Endymion en Ophidian is Enzyme één van de betere hardcorelabels van het land. Ook deze editie van Injection is weer rauw, hard en lekker!

7.) Scooter - Jumping All Over The World
Scooter is fout. Jumpen is fout. De combinatie is nog fouter. Maar het is zo fout dat het gewoon leuk is. Al die vrolijkheid gecombineerd met vage teksten met HP Baxxters Duitse accent is gewoon 'ganz geil'.

8.) Rude Awakening - Fragments Of The Future
Wat een geweld op dit album waarop Rude Awakening a.k.a. Promo weer keihard tekeer gaat. Bonuspunten voor de artwork van de cd!



Pink_Floyd - Reviewer Muziek (Rock/Indie/Alternative)

Albums

1.) Port O'Brien - All We Could Do Was Sing
Een plaat waardoor je je meteen in het kale, koude Alaska waant. Een onthaastend, stemmig, hartverscheurend en atmosferisch geluidsdecor om te koesteren en keer op keer van te genieten!

2.) Amanda Palmer - Who Killed Amanda Palmer?
Dresden Doll Amanda liet zien dat ze solo eigenlijk nog meer de moeite waard is. Een plaat om je vingers bij af te likken, vol aanstekelijke en gedreven nummers die de ziel en humor van Amanda Palmer blootleggen.

3.) Damien Jurado - Caught In The Trees
Een singer-songwriter die al jaren aan de weg timmert en met dit juweeltje een verpletterende indruk achterliet. Een songsmid die melodische, puntige, pakkende en fijnzinnige folkrockliederen smeedt.

4.) Justice - Live A Cross The Universe
Justice live is een slagveld, Justice live is chaos, Justice live is een adrenalinekick, Justice live is snoeihard, Justice live is freaky, Justice live is fucking goed!

5.) The Last Shadow Puppets - The Age Of The Understatement
Alex Turner is de nieuwe Lennon en McCartney in één en op deze plaat verdient Miles Kane ook zijn sporen. Prachtige composities die teruggrijpen naar het verleden en vol zitten met sublieme details.

6.) The Raconteurs - Consolers Of The Lonely
Jack White wordt alleen maar beter zo lijkt het! Deze puike en vuige rockplaat laveert tussen grillig, intens en verslavend. Luister maar eens naar 'Carolina Drama' en je bent verkocht.

7.) Blaudzun - Blaudzun
Een ware sensatie in Nederlands singer-songwriterland! Deze man roept kippenvel en pure emoties op met zijn ingetogen en zielsnijdende liederen. Prachtige melodietjes en overgangen!

8.) Black Mountain

Nu Wolfmother niet meer is, neemt Black Mountain het vaandel van Led Zep-a-likes over. Snedige bluesrock in epische proporties die je meenemen naar de jaren zeventig!


Concerten:

1.) Sigur Rós - Lowlands
Anderhalf uur leefde je in een sprookjeswereld waarin je volledig voldaan en extatisch werd ontvangen door de zielbalsemende klanken van de Ijslandse band. Pure magie!

2.) Portishead - HMH
Na jaren afwezigheid was daar eindelijk weer die overheerlijke stem van Beth Gibbons die door je ziel heen snijdt. Een intens, bezeten en behaaglijk klankenbad om in te verdrinken.

3.) The Last Shadow Puppets - Paradiso
Niet alleen het album is magistraal, ook het optreden was een genot. De toevoeging van een heus orkest zorgde ervoor dat het kippenvel nog hoger kwam die avond.

4.) Amanda Palmer - Tivoli De Helling
De theatrale Amanda weet precies hoe ze een publiek moet bespelen, niet alleen met materiaal van haar prachtige solo-album maar ook met een poppenkast, een lach, een schreeuw en een verhaal.

5.) Justice - Pinkpop
Tsja, Justice live is een slagveld, Justice live is chaos, Justice live is een adrenalinekick, Justice live is snoeihard, Justice live is freaky, Justice live is fucking goed!

6.) dEUS - Melkweg
Deze zuiderburen staan bijna altijd garant voor een goede show, maar hier klopte bijna alles. Strak, intens, goede setlist met veel nieuw materiaal en een duister sfeertje. dEUS gaat nooit vervelen!

7.) Santana - Bospop
Een levende legende in de muziekwereld die 'het' nog steeds heeft. De boodschap van 'God' wordt er momenteel iets teveel door heen gewoven, maar het neemt niet weg dat deze man en zijn kompanen er live nog steeds een feestje van kunnen bouwen.

8.) Rage Against The Machine - Pinkpop
Adrenaline en testosteron vliegen door je lichaam tijdens het RATM-geweld. Killing In The Name en andere klassiekers werken als olie op het vuur. Nog harder, nog meer, nog bezetener.

Hier mijn volledige top 25 in beide categorieën: klik



Scylla - Reviewer Muziek/Film (Rock/Indie/Alternative)

1.) Blood Red Shoes - Box of Secrets
Deze fijne puntige plaat van het jonge Britse rockduo werd niet voor niets laaiend enthousiast ontvangen: op deze cd is werkelijk geen enkel nummer te vinden dat gaat vervelen. Simpel, maar o zo doeltreffend: met het frisse Box of Secrets hebben The Blood Red Shoes laten zien dat rockmuziek nog lang niet dood is.

2.) Black Mountain
Grijpt bovenstaand duo vooral terug op grunge uit de jaren '90, deze Canadese rockband springt nog enkele decennia terug in de tijd met het groots, meeslepende In The Future. Prachtige uitgesponnen rocksymfonieën die samen een overweldigend geheel vormen.

3.) Emiliana Torrini - Me and Armini
Een stuk breekbaarder dan bovenstaande rockmachines, maar deze fijne singer/songwriter is met deze verzameling oorstrelende prachtige liedjes van harte welkom in de top drie. Een gevarieerde plaat van een ontwapenende schoonheid.

4.) Last Shadow Puppets - The Age of the Understatement
Misschien wel de meest verrassende plaat van het afgelopen jaar, deze samenwerking van Alex Turner, zanger van de befaamde Arctic Monkeys en Miles Kane van de bevriende band The Rascals. Af en toe misschien wel heel erg cheesy, maar een heerlijke volle retro-popplaat.

5.) Ten Kens - Ten Kens
De grote onbekende naam in dit lijstje, maar terecht er in opgenomen aangezien ondergetekende in geen tijden meer zulk een briljante debuutplaat tegen is gekomen. Deze zware ontoegankelijke muziek die de luisteraar door de duistere krochten van wanhoop en en geluk zal leiden zal ongetwijfeld nog lang in de obscuriteit verborgen blijven, maar dat maakt Ten Kens er niet minder briljant op.

6.) Does it Offend You, Yeah? - You Have No Idea What You're Getting Yourself Into
Tussen al dit gitaargeweld ook nog even een zwaar dansbare plaat. De synthese die dit Britse trio van punk en elektroclash weet te maken is uiterst smaakvol, dansbaar en opzwepend. Het niveau wordt niet overal even hoog gehouden maar Does It Offend You, Yeah? weet in elk geval vernieuwend uit de hoek te komen.

7.) The Black Keys - Attack & Release
Minder vernieuwend, maar minstens net zo smaakvol is dit bluesrockduo uit Akron, Ohio, die met deze zesde plaat commercieel succes weten te behalen met het eerlijk in het gehoor liggende 'Stange Times'. Ook de rest van de cd mag er zijn, en de band verstaat op een indrukwekkende wijze de techniek om van variaties op relatief simpele blues een oerdegelijk album te maken.

8.) The Gutter Twins - Saturnalia
Twee oude rotten die elkaar uit de goot hebben moeten rapen, de studio in zijn getogen en een werkelijk juweeltje van een plaat hebben gemaakt. Mark Lanegan en Greg Dulli die samen een aantal hartverscheurende songs hebben geschreven over de diepste zieleroerselen van de beide getroebleerde rockers. Eén en al pracht, hoewel weinig praal.



TimDeVries - Reviewer Muziek (Hiphop/Rap)

1.) Lil’ Wayne – Tha Carter 3
Hoewel minder dan deeltje twee bewijst Lil’ Wayne overtuigend de beste rapper van het moment te zijn. Bevat zowel indrukwekkende spraakwatervallen ('3 Peat', 'A Millie'), top 40-vriendelijke hits ('Lollipop', 'Got Money') als maatschappelijk bewuste nummers ('Tie My Hands') van het hoogste niveau.

2.) Young Jeezy – The Recession
De personificatie van swagger, charisma, uitstraling. Komt er gemakkelijk mee weg om op zijn ode aan Barack Obama doodleuk te vertellen dat ook hijzelf vrij cool is ("I was the first nigga to ride through my hood in a Lamborghini"). Je haat hem of je houdt van hem. Voor mij is hij Jeezy Christ.

3.) De Jeugd van Tegenwoordig – De Machine
Overduidelijk het beste hiphopalbum van Nederlandse bodem dit jaar. Op alle fronten beter dan debuut Parels voor de Zwijnen. Meliger, aanstekelijker, gevarieerder en vooral de beats van Bas Bron zijn geweldig. Je moet flappen met je bil, schat!!

4.) The Cool Kids – Bake Sale E.P.
The Cool Kids hebben een bijzondere, eigen stijl. Aan de ene kant grijpen Mikey Rocks en Chuck Inglish erg terug naar de gouden tijden in hiphop, aan de andere kant klinkt hun muziek als iets wat je nog nooit gehoord hebt. Doet het ook erg goed in de wat meer alternatieve scene.

5.) T.I. – Paper Trail
Nu T.I. binnenkort voor een jaar de bak in draait, klinkt hij gefocuster als ooit. Hij schreef voor het eerst sinds een aantal album zijn teksten weer op en dat wierp zijn vruchten af. Dit zesde studio album leverden hem twee nummer 1 hits op met de extreem aanstekelijke tracks ‘Whatever You Like’ en ‘Live Your Life’.

6.) The Game – L.A.X.
De Westcoast-rapper bewijst het wederom ook zonder zijn voormalige mentor Dr. Dre te kunnen. Hij heeft een prima oor voor goeie beats en The Game zelf klinkt op ieder nummer zeer gefocust. Wel iets teveel gastoptredens.

7.) Kempi – Du Zoon
Terwijl Kempi zelf vast zat voor een geweldsdelict verraste hij vriend en vijand met zijn volwassen debuutplaat. Op Du Zoon horen we niet de gewelddadige domme straatjongen, maar een vader die het boetekleed aantrekt en het rechte pad op wilt zoeken.

8.) Ludacris – Theater of the Mind
Theater of the Mind is op het poppy middenstuk precies hoe een Ludacris album zou moeten zijn. De man heeft een aanstekelijke vrolijkheid in zijn stem en ook zijn teksten zijn bij vlagen geestig. Barack Obama verklaarde voor zijn aanstelling fan te zijn, maar trok die woorden snel terug toen er een nummer uitlekte waar Luda zittende president George Bush "mentally handicapped" noemde.

Niet mee eens? Geef je eigen lijstje door als reactie én kijk en discussieer mee op het forum in het jaarlijstjes 2008 muziektopic!