Boek: Naema Tahir - Groenkapje en de bekeerde wolf

De bijna 40-jarige Naema Tahir werd geboren in Londen. Haar vroege jeugd bracht ze ook in Groot-Britannië door, maar daarna is ze veel verhuisd tussen haar geboorteland, Pakistan en Nederland. Ze heeft in haar tienerjaren in opdracht van haar ouders een aantal jaar in Pakistan doorgebracht voor traditionele scholing, maar keerde daarna terug naar Nederland en werd redacteur van de schoolkrant. Tahir studeerde rechten en was in haar studententijd al een bezig, maar vooral betrokken, bijtje. Tahir debuteerde in 2005 met een non-fictie bundel die de titel Een moslima ontsluiert draagt. In 2006 verscheen haar erotische verhalenbundel Kostbaar bezit, die begin 2008 gevolgd werd door haar goed ontvangen roman Eenzaam heden.

Maar dan anders
En nu is er Groenkapje en de bekeerde wolf, een sprookjesboek, maar dan anders. Tahir heeft duidelijk wel een boodschap voor het volk. In de bijbaantjes tijdens haar rechtenstudie komt dat naar voren, in haar eerdere boeken, in haar lezingen, interviews en essays. In dit boek van 'moslimsprookjes' begint die boodschap al met de opdracht: "Opgedragen aan de nieuwe generatie moslima's". De titels zijn geweldig en je hoeft niet al te snugger te zijn om het bijbehorende 'traditionele' sprookje te vinden. Zo beginnen we met 'Saharawitje en de zeven eunuchen', waarin de spiegel niet de vraag krijgt te horen wie de schoonste van het land, maar wie de vroomste van het land is. In plaats van een aantal organen, wil de koningin het bewijs van haar 'ontvroomding' te zien krijgen in de vorm van het maagdenbloed. De andere sprookjes zijn, naast het titelverhaal, 'Prinses op de kikkererwt, 'De slapende maagd', 'Maagdensteeltje', 'Assepoester en haar zusters' en 'Schoonheid en de niet-moslim die Beest werd genoemd'.

Venijnig
Groenkapje is een prachtig uitgevoerd boek. Het is leuk geïllustreerd en de uitvoering is met veel zorg gekozen. De sprookjes zijn vloeiend en levendig geschreven. Tahirs carrière is bewonderenswaardig, haar houding is sterk, haar in korte tijd opgebouwde oeuvre indrukwekkend. Dit boek van moslimsprookjes slaat de plank echter net even mis. Het is leuk, origineel, spannend en gedurfd. Maar waar alinea's humoristisch bedoeld zijn, komen ze behoorlijk venijnig over. De tekstconstructie "...maagdenkindje (waarmee ik niet zeg dat strenggelovigen alleen van hun dochters houden als ze nog maagd zijn)" gebruikt ze doorlopend. Die is absoluut lollig, maar wordt ook gebracht als een knal voor de kop. Er is weinig subtiliteit te bemerken, wat natuurlijk ook niet hoeft. Maar wellicht was de impact van dit boek groter geweest als de boodschap meer onderhuids had gelegen. Groenkapje zal goed staan in mijn sprookjesboekencollectie, maar wat Tahir nu eindelijk heeft gewild met dit boek, is mij onduidelijk. Een beetje luchtigheid had het boek goed gedaan. Ondertussen kijk ik reikhalzend uit naar haar volgende titel en die zal alweer in mei van dit jaar verschijnen: De vloek van het feminisme. Want Tahir heeft me wel in haar ban.


Uitgever: Meulenhoff ISBN: 978 90 290 8329 4 Pagina's: 141
Waardering: