Boek: Hannah Buenting - Honderd woorden voor grijs

Soms wordt de titel van een boek willekeurig gekozen, soms is deze daadwerkelijk ergens van afgeleid. Dit laatste is het geval bij Honderd woorden voor grijs. De titel is gebaseerd op een gezegde van de Eskimo's; zij zeggen dat zij honderd woorden voor het woord 'sneeuw' hebben. Achterliggende gedachte is dat als je ergens in grote aantallen mee wordt geconfronteerd, je er steeds meer betekenis aan gaat geven in diverse, verschillende situaties. Hannah Buenting heeft dit idee losgelaten op haar hoofdpersonage, Teun. Zoals Buenting zelf aangeeft, is Teun in het begin van het boek leeg, alles is grijs. Naarmate het verhaal vordert krijgt dit grijs steeds meer dimensies. Een interessante invalshoek voor een debuutroman, zoveel lijkt wel duidelijk.

Teun en de oudjes
Teun is een jonge vrouw in de bloei van haar leven. Toch voelt ze zich verre van 'happy'. Na de vele vriendjes die ze eerder heeft gehad, denkt ze in Vos haar grote liefde te hebben gevonden. Vos blijkt een erg onconventionele jongen te zijn, hij leeft in zijn eigen wereld en stoort zich nergens aan. Volwassenheid is een term die Vos niet kent. Ondanks dat Teun zo niet in het leven staat, laat ze zich door haar liefde voor Vos meenemen in deze schijnwereld. Dit met dramatische gevolgen. Teun raakt alles kwijt: haar vrienden, haar huis en haar leven. Ook het contact met Vos is in deze chaos verloren gegaan. Hij is niet meer bereikbaar, emotioneel gezien.

Om zichzelf weer terug te vinden -nadat Vos ingestort is en haar relatie nagenoeg voorbij is- besluit Teun op reis te gaan. Bij het reisbureau laat ze zich een wandelvakantie in de maag splitsen. Het maakt haar namelijk helemaal niets uit waar ze naartoe gaat, haar enig doel is leren alleen te zijn en dat kan overal. De geboekte wandelvakantie blijkt een senioren-wandelreis te zijn en Teun is alles behalve alleen. Toch zal deze wandelvakantie, met haar 'grijze' reisgenoten, haar leven weer kleur geven en Teun opnieuw op aarde zetten.

Diepgang
Buenting heeft met haar debuutroman geen makkelijke weg gekozen. Ze heeft zeker niet zomaar een luchtig verhaal geschreven. Honderd woorden voor grijs kent veel lagen en de diepgang is opvallend aanwezig. Het verhaal gaat vooral over emoties en het hervinden van jezelf. De wijze waarop de schrijfster de twee verhaallijnen -Teun en haar relatie met Vos enerzijds, Teun en haar 'grijze' reisgenoten anderzijds- is heel aangenaam. De hoofdstukken worden steeds afgewisseld. Het zijn korte stukjes die heel pakkend geschreven zijn. Die afwisseling en korte stijl maakt dat je het boek als een trein leest.

Grijs is nagenoeg geen kleur te noemen. Buenting is in staat om aan deze non-kleur op mooie wijze kleur te geven. Een prachtige debuutroman, die zeker aangeeft dat we van deze schrijfster nog veel kunnen verwachten. Hannah Buenting (1984) is zelf nog betrekkelijk jong, maar heeft zeker een indrukwekkend en volwassen verhaal afgeleverd. Een dikke vier sterren is hier zeker verdiend.


Uitgever: Em. Querido ISBN: 9789021434919 Pagina's: 224
Waardering: