TV: Yvon in de Buurt

Met Yvon in de Buurt nemen de KRO en Yvon Jaspers de kijker mee naar verschillende, vooral erg stereotype wijken in Nederland. Een geslaagd psychologisch onderzoek of niet veel meer dan beeldvulling voor de koude herfstavond?


De afgelopen weken heeft de immer charmante Yvon Jaspers ons meegenomen naar verschillende wijken in het land, met als doel ons een beeld te geven van hoe het er in zo'n wijk nou eigenlijk aan toe gaat. Van straatzanger Willem tot een daklozenopvang, iedereen krijgt de kans zijn of haar mening over de wijk te spuien.

Na het grote succes van Boer zoekt Vrouw had men bij de KRO het idee opgevat om Yvon opnieuw op pad te sturen voor een flinke dosis 'human interest'. Vijf afleveringen waren er te zien. Niet erg veel voor een toch vrij ambitieus programma. Waarom, vroeg ik mij in eerste instantie af. Was de KRO bang voor een tegenvaller of was men misschien van mening dat er nooit meer dan vijf interessante wijken konden bestaan in Nederland?

Één ding wordt meteen duidelijk wanneer je dit programma bekijkt. Yvon probeert niet 'in de wijk te kruipen' en houdt zich op gezonde afstand. Ze speelt in elk geval nog altijd het onschuldige buurmeisje dat spontaan dorst krijgt als een deur open gaat, en dus wel naar binnen móet voor een glas water. Of een gesprek dan op gang komt, ligt voornamelijk aan de bewoners. Over het algemeen valt dit niet tegen. Yvon schijnt de kwaliteit te hebben waarmee ze mensen meer kan laten zeggen dan ze zelf van plan waren. Misschien zijn die typische 'ja, en wat bedoel je daarmee?'-stiltes daar een onderdeel van. Soms vraagt Yvon naar de bekende weg, hoewel het niet makkelijk zal zijn om altijd de juiste vraag te bedenken.


Per aflevering krijgen we een aantal sappige statistieken voorgeschoteld. Zo leren we bijvoorbeeld dat de mensen uit de straat Lekoord in Woerden massaal Voetbal International lezen en dat mensen uit het Eindhovense Hemelrijken over het algemeen socialistisch stemmen. Ziet er leuk uit, zo'n statistiek, maar hoe kwam de redactie aan die informatie? Wanneer in een wijk bijvoorbeeld 170 personen wonen, hoeveel van die 170 zijn dan onderzocht om tot een redelijk beeld te komen? Het lijkt me zeer onwaarschijnlijk dat de gemeentelijke database informatie verstrekt over wat men in elke wijk het liefst eet?

Yvon in de Buurt richt zich natuurlijk niet op een willekeurige buurt in een willekeurige stad. Dat zéggen ze in de intro wel, maar het is duidelijk dat het hier gaat om stereotype buurten. Een klein eilanddorp waar men weinig met buitenstaanders omgaat, of een multi-culturele buurt waar iedereen toch wel heel goed met elkaar kan opschieten. En tot slot kregen we nog een voormalige hoerenbuurt in Eindhoven voorgeschoteld, waar bijna iedereen het over één ding wel eens was: Vroeger was het leuker.

Rest de vraag of dit programma echt meerwaarde heeft. Het is eigenlijk een soort Nu we er toch zijn, maar dan met minder humor. Dus voor de gemiddelde KRO-kijker zal het prettig zijn om naar te kijken, maar degenen die graag een grappige, brutale insteek zien, moeten toch bij Eddy Zoey zijn. Overigens weet Eddy minstens zo goede interviews te maken, dus daar hoeft de kijker het niet voor te laten.

Yvon in de Buurt is een leuk programma, maar vijf afleveringen waren wat mij betreft genoeg. Ik zou verbaasd zijn wanneer de KRO besluit hier een nieuw seizoen aan toe te voegen.

Je kunt de afleveringen hier terugzien.


Zender: KRO Gezien op: 16 oktober 2008 Waardering: