CD: Alpha Galates - A Stimulus for Reason
Uit Toronto te Canada komt Alpha Galates, een progressieve metalband die naar eigen zeggen flink aan de weg aan het timmeren zijn. Alpha Galates is herrezen uit de resten van The Hollow. Onder deze naam brachten de heren en dames al vier duistere albums met Latijnse titels uit, en onder de nieuwe bandnaam is er nu A Stimulus for Reason. Een nogal rauwe metalplaat die symfonische en klassieke invloeden probeert te combineren met zware bulldozergeluiden, gierende solo's en een boze zanger..En nu is er natuurlijk niks tegen metal. Er gaat niks boven een lekker potje rammen, beuken, stampen en loeien. Alleen moet zo'n band zich dan ook weer niet te serieus nemen. En dat lijken de Canadezen van Alpha Galates dan weer wel te doen. Want waarom moet de muziek zo nodig gemaskeerd worden met moeilijk klinkende, eerlijk gezegd nogal stereotype songtitels? Zoals 'Entrophy & Chaos', 'Obitus', of het ook niet bijster originele 'The Darkest Eye'. En als je je album dan ook nog eens gaat beginnen met stompzinnig operagezang dan wordt het toch moeilijk de rest van de plaat serieus te nemen.
En toch klinkt '2 Months In' best lekker en luidt een heerlijk ronkende basgitaar op een prima manier het sterke 'Standing' in. Maar er zitten ook wat vreemde eenden in de bijt, waar de zanglijnen niet altijd even lekker uit komen en waarbij de strijkarrangementen hier en daar de plank misslaan. 'Natio' sleept maar voort, compleet met vreemde maatwisselingen. Allemaal leuk progressief om zo van de hak op de tak springen, maar het klinkt niet echt ergens naar. 'Obitus' is ook een zware zit, en dan zijn we pas de helft van het album. Het daarop volgende 'The Darkest Eye' weet de luisteraar gelukkig wel weer te behagen met een ietwat conservatievere songstructuur, wat op dit album toch wel een hele verademing is. En gedurende het bijna twaalf minuten durende 'Love Despair' worden dan eindelijk eens de remmen goed los gegooid zonder al te moeilijk te doen. Jammer dat dit pas op het eind moet gebeuren en de luisteraar zich door een warrige brei van herrie heen moeten worstelen.
Nee, Alpha Galates weet met dit album niet te overtuigen. Progressieve metal is leuk, maar iets anders dan met volslagen willekeur maat en tempowisselingen door de nummers te gooien. Met enkele uitzonderingen daargelaten is dit album niet de moeite van het doorheen worstelen waard.
Label: EMI Datum: Augustus 2008 Waardering:
