CD: Kings Of Leon - Only By The Night

Joost Melis (Pink_Floyd)
De geruchtenmolen over een reünie van de grootste bluesrock band allertijden, Led Zeppelin, draait overuren. Volgende zomer zou het zover zijn. En met het 'wegvallen' van Wolfmother in deze niche zou het een welkome terugkeer zijn. Toch is er een band die eigenlijk al jarenlang ontzettend hoge kwaliteit neerzet in dit genre: Kings Of Leon.


Vanaf het eerste album, toen nog wat meer garagerock georiënteerd, rockte deze familieaangelegenheid de pan uit. En daarna werd het eigenlijk alleen maar beter. Aha Shake Heartbreak en vooral het vorige werk, Because Of The Times, waren regelrechte voltreffers in de rockwereld. Bluesrock-splinterbommen gevuld met vuige gitaren, schrapende kelen en strakke percussie. Nu brengen de drie gebroeders en neef Followill hun vierde wapenfeit uit, Only By The Night. Weer zo'n explosieve plaat?

De frontlinie lijkt goed bewapend te zijn, want 'Closer' is een indrukwekkend staaltje vakmanschap. Een donkere en trage drone, die erg lijkt op R.E.M ten tijde van New Adventures In Hifi, is de fundering van de bunker die de Kings Of Leon hier bouwen. Mid-tempo gierende gitaren en die heerlijke schrapende, gekwelde stem van broeder Caleb zorgen voor de afwerking. 'Crawl' roept de goden van Led Zeppelin aan en waagt zich ook nog niet aan een hoger tempo, maar heeft tactisch geplaatste bruggetjes en korte intermezzo's.


Het valt op dat het geluid ietwat toegankelijker is geworden op deze plaat en er wat minder munitie wordt gebruikt. De single 'Sex On Fire' is een genot, maar ligt zeker makkelijker in het gehoor dan menig nummer op de voorgaande platen. Als een diesel wordt de snelheid opgebouwd om bij het refrein even te vlammen. Het is de stem van Caleb die eigenlijk het muzikaal vrij eenvoudige nummer draagt, als wasbenzine op een smeulend vuurtje. Dit lijkt vaker het geval te zijn, de getormenteerde en snerpende vocalen voegen ontzettend veel toe aan de composities die ditmaal minder op het scherpst van de snede en diepgelaagd zijn dan bijvoorbeeld op Because Of The Times. Maar ach, wat valt er te klagen als het zo verdomd lekker klinkt. Toegankelijker, makkelijker en een lager tempo of niet, het is een dijk van een plaat die wellicht een breder publiek trekt dan voorheen. Maar dat hebben de heren ook wel verdiend met hun oeuvre. En omdat de eerste bladeren aan de bomen alweer geel beginnen te worden mag het weer. Ik zeg: kandidaat jaarlijstje?!

Label: RCA/SonyBMG Datum: September 2008 Waardering: