CD: Bardo State - Mariposa

Wat hebben David Bowie, Kate Bush en Jerney Kaagman met elkaar gemeen? In ieder geval dat alle drie de namen vernoemd staan op of in de uitgave van het Nederlandse Bardo State, bestaande uit het duo Frank Wijn en Dorian Broeckhuyse. Beiden zijn klassiek geschoold en kregen invloeden als Satie, Saint Saëns en Ravel met de paplepel ingegoten. Op Mariposa pogen ze klassieke invloeden te verweven met hedendaagse stromingen om een oase van luistergenot te creëren.


Jerney Kaagmaan was het in ieder geval eens met het genot, want op de aanprijssticker op de voorzijde van de cd kopt de quote: "Great album, this is the sort of music I love". Misschien een referentie van twijfelachtig allure voor velen. DJ Ravin van Buddha Bar vindt het echter ook "emotional and beautiful". De laatste is voor de niche, waar dit album zich in nestelt, misschien wel relevanter. Een lijntje met Buddha Bar kan namelijk best getrokken worden, alhoewel Café Del Mar Classic dichter in de buurt komt. Loungeske soundscapes gemengd met klassieke invloeden en kabbelende muzieklijnen trekken namelijk aan je voorbij.


Uitgaande van de situatie dat klassieke muziek een grote rol speelt bij dit duo is het niet verbazend dat een keur aan strijkers en piano terug te vinden zijn in de composities. Zo is 'The Swan' van Saint Saëns het aanvangspunt voor 'Paradis' en bouwen ze het traditioneel Colombiaanse 'Copla de Ordenõ' uit tot de eigen compositie 'Mariposa'. De pianoballade 'Kosovo' (die ook voor de film Jekyll & Hyde is gebruikt) bevat op zijn beurt weer een sample van Shostakovich. Op alle tracks speelde Bardo State met de arrangementen of gooiden zelf het roer om. Behalve bij 'This Is Not America' (Bowie) en 'The Man With The Child In His Eyes' (Bush) is er niet veel gesleuteld aan de kern van de muzikaliteit. Wel klinken deze versies in de verste verte niet zo goed als het origineel, maar vallen regelrecht in de bak "in-de-wacht-aan-de-telefoon"- en liftmuziek. Het worden zweverige songs die het gevoel van oprechtheid niet weten op te roepen. Het zweverige is op de rest van het album ook behoorlijk aanwezig en zal iemand die klassiek en lounge kan waarderen zeker aanspreken. De sfeerschepping van het album is echter vrij vlak en mist op cruciale punten de passie. Ook al zijn de meeste bewerkingen prima, de vocalen loepzuiver en de productie prachtig binnen de lijnen uitgevoerd het mist een vonk of aanknoopingspunt.


Label: United Recordings Datum: Augustus 2008 Waardering: