CD: Slipknot - All Hope Is Gone

Bijna dertien jaar geleden besloten een stel gasten een metal band op te richten en gekke maskers op te zetten. Was het toen nog relatief rustige muziek die het gezelschap maakte, nu beukt hun muziek je speakers uit. Slipknot heeft in al die jaren een hoop veranderingen ondergaan. Zo werd Corey Taylor de uiteindelijke zanger, werd de muziek langzaam maar zeker technischer dan voorheen en heden ten dage zijn er zelfs nieuwe maskers. Ondanks de felle kritiek die de band in het begin kreeg vanwege hun voorkomen, zijn ze er, wegens succes, bijna tien jaar na het debuut in geslaagd een vierde album af te leveren.



De special edition van All Hope Is Gone telt naast de originele twaalf nummers maar liefst drie bonustracks en een 'making of' dvd, iets wat we tegenwoordig wel vaker zien. Aan opener 'Gematria (The Killing Name)' valt gelijk al op dat Slipknot zichzelf heeft durven te veranderen. Het is duidelijk niet meer de heavy metal van het debuut, maar een wat stijlvoller geheel, om het zo maar even te zeggen. Dit komt waarschijnlijk door het feit dat tijdens het opnemen van het album iedereen een bijdrage kon leveren, in plaats van de side projects waar vaak naast Slipknot nog hard aan gewerkt wordt.

Dat de band ook wat harder beukwerk is gaan maken wordt duidelijk tijdens het luisteren naar 'Sulfur' en 'Psychosocial'. Met harde coupletten en uithalen in de refreinen zijn deze nummers geknipt voor Coreys stem. Terwijl de vorige albums opgenomen zijn in Los Angeles, heeft de band dit keer in thuisstaat Iowa hun kamp opgeslagen. Mede hierdoor heeft de band meer tijd en energie kunnen besteden aan het experimenteren in de studio. Het rauwe 'Vendetta' is duidelijk een product van dat experimenteren; lekker chaotisch is hier wel de juiste omschrijving.

Klapper van het album is natuurlijk 'All Hope Is Gone'. Het nummer, tevens de eerste single van het album, staat duidelijk voor agressie en haat. De herkenbare drum- en gitaarpartijen denderen als een trein uit je speakers, ondersteund door Coreys agressieve geschreeuw. Van de bonus nummers is er eigenlijk maar één de moeite waard. 'Vermilion Pt. 2 (Bloodstone Mix)' kennen we natuurlijk als ballad van Vol. 3 Subliminal Verses. Het mooie aan de remix is dat het nummer iets sneller is en een elektronisch tintje meegekregen heeft, wat een prachtige aanvulling op het origineel blijkt te zijn.



De 'making of' dvd stelt duidelijk teleur. Tijdens de 35 minuten die het schijfje duurt, krijgen we een hoop nietszeggende beelden te zien die waarschijnlijk kunstzinnig over moeten komen. Denk aan een koe in de wei, iemand die vuurwerk afsteekt of een golfbal die van de tee wordt afgeslagen. Verder zien we stukjes van de band in de studio, maar dat is ook niet iets waar we veel wijzer van worden.

Met All Hope Is Gone heeft Slipknot hun tot nu toe beste album afgeleverd. Eindelijk is er wat meer ruimte voor experimenteren geweest en dat heeft duidelijk zijn vruchten afgeworpen. Dat experimenteren heeft de band niet in de weg gezeten; de band heeft zijn eigen geluid weten te behouden. De dvd had er niet bij gehoeven, want de toegevoegde waarde ervan is nihil. Wat dit album een topper maakt is de mix tussen het oude en het nieuwe geluid.


Label: Roadrunner Records Releasedatum: 25 augustus 2008
Waardering: Making of dvd: