CD: Rob Jungklas - Gully
Want ook op Gully vreest Jungklas nog altijd de hele wereld, maar de duivel en God voorop. Zijn elf verhalen over duisternis, moord, demonen en drank zitten nog altijd vol met bijbelse verwijzingen. De duivel zit Jungklas op de hielen, maar ook God kan hem niet verontrusten. Dan is de vergelijking met 16 Horsepower of Low dus snel gemaakt. Wel, daar zit Jungklas wellicht qua teksten of qua voordracht (16 Horsepower) in de buurt, maar echt vergelijkbaar met deze artiesten is hij niet.
Jungklas doet alles met de gitaar in de hand en laat zich bijstaan door enkele muzikale vrienden. Zij zorgen voor bas, cello en vooral drums. Het geluid op Gully is bij tijd en wijle erg overdonderend, hetgeen de boodschap een nog zwaardere lading meegeeft. Vrolijk is het niet, maar eerder angstaanjagend. De nummers ademen vooroorlogse blues en folk en doen oergeluid soms bijna denken aan O Brother Where Art Thou?. Dit komt door de herhaling van de boodschap, die Jungklas regelmatig laat terugkeren in zijn tot ruim over de vier minuten uitgesponnen songs.
Of is sessies een beter woord? Hier is een man bezig zijn demonen en angsten van zich af te spelen en te zingen. Nergens is ruimte voor luchtigheid, want zelfs de wat minder zwaar aangezette songs hebben ergens nog wel een paar zwarte randjes. Hoe meer de plaat vordert, hoe meer Jungklas in vorm lijkt te komen. Het kan ook zijn dat je dan steeds meer gewend bent aan de beklemmende sfeer en er langzaam in meegezogen wordt. Tegen de tijd dat een nummer als 'Monster' dan door je speakers komt, hoor je de schoonheid die in de muziek opgesloten zit. Dan hoor je dat Jungklas zowel ingetogen, haast fluisterend, als voluit zingend de juiste sfeer weet te zetten. Dan blijkt zijn songmateriaal van hoog niveau.
Van huiveringwekkend hoog niveau, zou je eigenlijk moeten zeggen. Want Gully is geen plaat die iedereen zomaar even voor de lol zal draaien. Jungklas kan je soms de stuipen op het lijf jagen, al eindigt hij verrassend hoopvol met het nummer 'Mule'. Laat je echter niet in de war brengen, want hier is een man vijftig minuten lang bezig geweest zijn angsten van zich af te zingen. Psychologie op plaat. Zal Rob Jungklas ook zijn angst verliezen? Muzikaal gezien zou je bijna hopen van niet. Schoonheid hoeft niet altijd over rozen te gaan, zo bewijst Jungklas wederom.
Met dank aan methodmich voor de submit!
Label: MadJack/Bertus Datum: April 2008 Waardering:
