Boek: J.A. Blaauw - Texas Dodencel nr 1

SubheaderSinds mensenheugenis worden mensen in de Lone Star State oftewel Texas geëxecuteerd als ze iets fout hebben gedaan. In het verre verleden gebeurde dat bijvoorbeeld omdat ze een paard hadden gestolen of gewoon een verkeerde huidskleur hadden en op de verkeerde plek waren. In de huidige tijd gaat het iets anders. Alleen als de verdachte een 'kapitale' moord zou hebben begaan, wordt de jury gevraagd om te oordelen of er mogelijk de doodstraf moet worden gegeven. Als de jury vindt dat de verdachte een gevaar voor de samenleving is, krijgt hij de doodstraf opgelegd. De dodelijke injectie is daar tegenwoordig het middel voor. In het verleden gebruikte men eerst de strop en vervolgens de elektrische stoel. Maar beide middelen zijn afgeschaft omdat het wrede executiemethoden zouden zijn. Omdat het sinds 2003 in Amerika ook ongrondwettelijk is om verstandelijk gehandicapten te executeren, krijgt de jury in zo'n geval een derde vraag, "vinden ze de verdachte ook werkelijk verstandelijk gehandicapt?". Zoja, dan wordt de doodstraf omgezet in levenslang, indien niet, dan wordt de gevangen geëxecuteerd. Maar voordat de executie uiteindelijk zal worden uitgevoerd heeft de gevangene meerdere mogelijkheden om beroep aan te tekenen, maar meestal betekent uitstel niet afstel. Zo kan een gevangene een clementieverzoek indienen bij de gouverneur van de staat Texas. Toenmalig gouverneur George W. Bush had naar verluidt per verzoek dertig minuten nodig. Met meer dan 150 executies tijdens zijn bewind werd hij ook wel 'The Texecutioner' genoemd.

Pensioen
Jan Blaauw was sinds 1950 werkzaam als agent en volgde in 1971 een opleiding bij de FBI in Amerika. Uit die tijd heeft hij dan ook veel contacten overgehouden welke hij beschrijft in zijn boek. Intussen is hij al geruime tijd gepensioneerd, maar hij blijft actief. Zo schrijft hij veel over zijn ervaringen en over vele moordzaken die hij grondig bestudeert en vervolgens gebruikt in zijn boeken. Ook is hij niet te beroerd om geregeld op televisie te verschijnen en daarbij zijn visie te geven. Tijdens zijn loopbaan was hij voorstander van een harde doch rechtvaardige aanpak, iets wat hij nu tijdens zijn pensionering nog steeds zeer belangrijk vindt.

Subheader
J.A. Blaauw bijt zich graag vast in een zaak.


Gedegen
Het boekje lijkt vrij dun, maar als je dan het aantal pagina's bekijkt, moet er toch redelijk dun maar stevig papier zijn gebruikt. Op ruim 230 pagina's in een iets meer dan anderhalve centimeter dun boek beschrijft Jan Blaauw in het kort de vele zaken die hij heeft bekeken en bestudeert omtrent de doodstraf in de staat Texas. Daarbij heeft hij niet alleen gesprekken gevoerd met een redelijk aantal ter dood veroordeelden gevangenen, gevangenbewaarders en leden van de Texaanse politie. Hij heeft ook geregeld met burgers gediscussieerd over de doodstraf. Aan de hand van de moordzaak zoals deze gepleegd zou zijn, geeft hij een beschrijving van de zaak en de rechtsgang. In meerdere gevallen geeft de oud-commissaris dan ook even zijn visie op deze zaak. Ook de rechtsgang en daarmee de verdediging van de verdachte komt aan bod. Welke stappen er gevolgd kunnen worden en wat hiervan de mogelijke uitkomst kan zijn. Zoals de opening van zijn boek, Gij zult niet doodslaan, Exodus 20:13, al laat zien is Jan Blaauw tegen de doodstraf, ook al zijn er heel wat criminelen geëxecuteerd die het ook daadwerkelijk verdienen. Hij wijst dan naar bijvoorbeeld de Puttense moordzaak en vele andere zaken waarbij onschuldige mensen toch zijn veroordeeld. Een executie kun je namelijk niet terugdraaien. Het boek is helder, duidelijk en zeer leesbaar. De vele zaken laten alle kanten van het rechtssysteem in Amerika zien, zodat je zelf je eigen oordeel kunt vellen over de doodstraf. Als je meer te weten wilt komen over een specifieke zaak, kun gebruik maken van de bronnen die achter in het boek vermeld staan.

Uitgever: De Fontein ISBN: 9780286124075 Pagina's: 239
Waardering: