CD: Mint - Hinterland

De band nam de film 'Fear and Loathing In Las Vegas' als inspiratiebron voor hun naam. De vele referenties naar de Mint 400 en het Mint hotel maakten de keuze voor de eenvoudige naam Mint een eitje. Evenals de film begon de groep met een kleine fanschare en cultstatus en groeide de bekendheid later drastisch. Zeker in het thuisland van de heren, België. Het album Magnetism zorgde er in 2006 voor dat de nodige extra spotlights op de band gericht werden. De singles 'Your Shopping Lists Are Poetry' en 'The Magnetism Of Pure Gold' deden het erg goed in zowel eigen land als dat van ons en zelfs in Amerika.


Inmiddels is het derde album in de schappen verschenen, met als titel Hinterland. De titeltrack heeft de eer om als afsluiter van de plaat te dienen. Een sferische en sprookjesachtige track waarin strijkers, electro, subtiele gitaartjes en een ingetogen percussie de samenhang zoeken. Op twee derde van het bijna zeven minuten durende nummer wordt de sfeer nog verder de duisternis ingesleept door simpele gitaaraanslagen en hypnotiserende electro-effecten. De zang van Erwin Marcisz zoekt doelgericht de intimiteit op in de schemerige sfeer van 'Hinterland', wat de inhoud ten goede komt.


De plaat begint echter met een ander geluid. 'Brand New Toy' toont sporadische upbeat elementen met meerlaagse electronica en een kinderkoor erin verwerkt, maar toch ook al die voorbode van een mistige atmosfeer. Die sfeer is het uitgangspunt van dit album. Soms trekt de mist even op en komen de vrolijke klanken tevoorschijn ('White Line', 'I Save My Smiles), iets vaker treedt de luisteraar toe in een dichte mistbank waar je allerlei invloeden voor je kiezen krijgt. In 'Giving Blood To Machines' loop je bijvoorbeeld tegen een stevige en brutale gitaarriff aan die je niet ziet aankomen. Dit soort beukende riffs kom je op je verdere pad niet meer tegen. De toonzetting is veelal filmisch en sferisch. Pop voor cultureel verantwoorde tv-series waarin regenachtige bossen, grauwe luchten en dito flatgebouwen, havens en schemerige snelwegen de boventoon voeren in de scènes. Mooi, maar het mag af en toe wat spannender.


Label: Munich Records Datum: Februari 2008 Waardering: