CD: Thao - We Brave Bee Stings And All

Overal wordt maar doodleuk verkondigd dat Thao (of volledig Thao with the Get Down Stay Down) een nieuwe Cat Power is. Die vergelijking is mijns inziens niet juist. Cat Power bouwt haar intrigerende en doeltreffende liedjes op op een manier die je pakt, waarin melodie spreekt, waarin indie schreeuwt om aandacht, waarin muziek op een mooie plek wordt beschermd door de roerende sferen. Op het nieuwe werk van Thao. We Brave Bee Stings And All ligt dat anders. Misschien dat er wat invloeden herkenbaar zijn in beide werken, maar de grote afwezigheid van structuur en vooral pakkende melodietjes laat dit werk diep in de schaduw van Cat Power staan. De track 'Big Kid Table' zou nog uitwisselbaar kunnen zijn, maar de rest? Wat is dat dan wel?


Thao wordt naast Cat nog in verband gebracht met Laura Veirs, de dame waaraan Thao Nguyen haar muziek (het debuut Like the Linen) opstuurde en zo met een sneeuwbaleffectje belandde bij platenlabel Kill Rock Stars. Een beetje een vreemde eend in de bijt is ze daar wel, want het gaat hier voornamelijk over relax- en achteroverleunmuziek. Een geluid dat parallellen laat horen met een Veirs of een Feist. Folk in een puur indiejasje, maar wel een jasje dat je moet passen. Thao zingt namelijk met horten en stoten, er is geen vloeiende lijn in te herkennen. Daarnaast zit het soms tegen het dissonante aan. In 'Fear And Convenience' wordt dit nog ondersteund door frivole riedeltjes, blazers en later met handklapjes. Op zo'n moment heeft het iets schattigs en liefs. Ook 'Swimming Pool' bevat deze charmes, en 'Feet Asleep' heeft een speelse luchtigheid die je raakt. Vaker, zoals op bijvoorbeeld 'Violet', moet een even hortend en stotend banjogeluid haar praatzang en vaak zeikerige geluid (zoals op 'Geography') opvangen. Deze momenten leveren pure saaiheid en leegte op, er is geen spanningsboog te bekennen.


Voor We Brave Bee Stings And All is het raken of kraken. Zoek je melodie, een sterke zanglijn met gevoel, meerlaagse muziek, wat structuur of muzikale diepgang, dan zit je hier helemaal fout. Zoek je echter een luierplaatje met frivoliteiten en zomerse geluidjes en til je niet te zwaar aan opbouw, dan is dit de nieuwe plaat voor jou. Zoals wel duidelijk was behoor ik tot de eerste categorie, maar er zijn legio mensen die tot de laatste horen en daarom is een gemiddeld oordeel van drie sterren wel representatief.


Label: Kill Rock Stars Datum: Februari 2008 Waardering: