Film: [REC]

De opzet van de Spaanse horror [REC] doet veel aan Cloverfield denken: de hele film is compleet vanuit de eerste persoon opgenomen. Van begin tot eind kijken we door de ogen van cameraman Pablo, die ons mee neemt in een schokkerige, bloedstollende ervaring. Regisseurs Jaume Balaguer en Paca Plaza wilden op deze manier de nachtmerrie op zo’n overtuigend mogelijk manier overbrengen. Een nachtmerrie wordt het inderdaad wanneer er weer eens ergens een virus is uitgebroken.

Quarantaine
チngela Vidal is de jonge presentatrice van het nachtprogramma Terwijl u Slaapt, en voor 鳬n van de afleveringen gaan ze op nachtelijk bezoek bij de plaatselijke brandweer. Tijdens de nachtdienst gebeurd er maar weinig, totdat er een oproep binnen komt betreffende een oude vrouw die opgesloten zit in haar appartement. Wanneer チngela, haar cameraman Pablo, en de twee brandweermannen aankomen in de kleine flat waar de vrouw zichzelf heeft opgesloten, blijkt al snel dat er meer aan de hand is. De vrouw valt 鳬n van de aanwezige agenten aan en plotseling wordt het gebouw hermetisch afgesloten. Degenen die worden ingesloten hebben geen idee wat er aan de hand is, maar langzaam begint het door te dringen dat er een virus is uitgebroken wat de drager ervan verandert in een bloeddorstig monster. Wanhopig proberen チngela en de bewoners van de flat een uitweg te vinden uit het besmette flatgebouw.


Niet origineel, wel spannend
Goed, het concept mag dan niet bijster origineel zijn. Azijnpissers zullen het oneens zijn met de kwalificatie zombiefilm, aangezien het hier om een virus gaat wat de dragers ervan hondsdol maakt: de vergelijking met 28 Days Later is snel gemaakt. De manier waarop de kijker in het verhaal wordt gezogen is na The Blair Witch Project en het recente Cloverfield ook niet al te origineel meer, al is het natuurlijk wel zo dat de Spanjaarden met deze horror een jaartje eerder op de proppen kwamen dan die andere grote home-videofilm. [REC] slaagt er in het first-person concept sterk uit te werken. De locatie die is gekozen sluit perfect aan bij het camerawerk: het donkere flatgebouw en de nauwe trapgang dragen in hoge mate bij aan het gevoel van claustrofobie waardoor je als kijker al snel bevangen wordt. De meer dan schokkerige beelden spelen hierbij een belangrijke rol: vond je Cloverfield al onoverzichtelijk dan zal je je bij [REC] al helemaal niet kunnen vinden in het chaotische blikveld. Met de schrikmomenten en de angstaanjagende beelden zit het ook wel goed: het bloed spettert lustig in het rond. Wanneer de eerste gruwelen voorbij zijn, vertraagt de film een kwartiertje waarin チngela de verschrikte bewoners gaat interviewen. Dit haalt enerzijds het tempo nogal uit de film, maar zorgt anderzijds wel voor een strakke spanningsopbouw en laat paniek aan het eind extra goed overkomen.


Bloedstollende beklemming
[REC] is een formulefilm, niets meer en niets minder. De slappe, semireligieuze zijstap die het aan het eind wil maken zorgt er niet voor dat het naar een hoger plan wordt getild. Cameraman Pablo vervult zijn journalistieke taak met chaotische verve en een paniekerige Manuele Velasco is ook geen ramp om naar te kijken. Bloedstollend, beklemmend, claustrofobisch, dat zeker. Maar stiekem ook een tikkeltje voorspelbaar.


Label: Paradiso Filmed Entertainment Releasedatum: 17 april 2008
Kijkwijzer:
Waardering film: