CD: Alec Empire - The Golden Foretaste of Heaven
'New Man' is de opener van het tien nummers tellende album (al is er ook een versie met twee bonustracks in rode hoes op de markt). Het klinkt levenslustig en meeslepend, alsof Iggy Pop voor de zoveelste keer uit zijn nog niet gegraven graf is opgestaan. Refereert in 'New Man' een enkele toetspartij nog naar de jaren '80, de donkere opvolger 'industrial' ‘If You Live Or Die’ klinkt met de overstuurde beats weer als vanouds. Dat wil zeggen: als Atari Teenage Riot.
Ook track numero drie: 'Ice (As If She Could Steal a Piece of My Glamour)' zorgt ervoor dat The Golden Foretaste of Heaven blijft boeien. Zou het zomaar kunnen zijn dat Alec een meesterwerkje heeft geproduceerd? Na de heftige eerste drie nummers volgt het eerste ingetogen rustpunt met het ruim zeven minuten durende '1000 Eyes'. Met dit nummer lijkt het tij helaas wat te keren. Kwam Alec Empire in het verleden nog vaak weg met de opgeblazen teksten en dito muziek, naarmate dit album vordert blijkt de Berlijner steeds meer een karikatuur van zichzelf te zijn geworden. Heeft '1000 Eyes' ondanks de langdradigheid toch nog een mooie 'meeslependheid', in het opvolgende ‘Down Satan Down (Dub)’ gaat hij té overmatig tekeer met melige electro-bliebjes. Hij weet in het naar Sonic Youth-noise neigende 'Death Trap in 3D' nog wel een keer aardig te vlammen, maar met tracks als Robot L.O.V.E. en het ronduit vervelende 'Bug on My Windshield' verpest hij het krediet wat hij met eerdere nummer heeft opgebouwd.
The Golden Foretaste of Heaven begint dan ook goed, maar halverwege lijkt Empire toch echt de draad een beetje kwijt te zijn. De man die voorheen zo alleraardigst kon balanceren op goed gedoseerde punk-techno-noise-herrie lijkt op het tweede deel van dit album zijn evenwicht te hebben verloren. Met hooguit vier, of vijf echt aardige tracks kunnen we dan ook eerder spreken van 'The Bronze Foretaste of Hell'.
Label: Eat Your Heart Out Releasedatum: 18 januari 2008
Waardering:
