Concert: Coheed and Cambria in Tivoli

Good Apollo, I'm Burning Star IV, Volume Two: No World for Tomorrow, dat vorig jaar verscheen op Columbia, was het vierde album van Coheed and Cambria dat verhaalde over 'The Armory Wars'. Een epische sage in stripboekvorm, die aan de hand van zanger Claudio Sanchez is ontsprongen en waarin de karakters Coheed en Cambria een hoofdrol vervullen. De muzikale lijn van Sanchez en companen volgt ook de verhaallijn van dit verhaal, wat veelal resulteert in technische hoogstandjes, solo's, verscheidene stemmetjes en enkele uitgesponnen nummers. Zo ook op No World For Tomorrow. Naar aanleiding van deze plaat bezocht Coheed and Cambria voor de tweede maal in korte tijd ons kleine kikkerlandje. Ditmaal was Tivoli aan de beurt.


Na het half uur durende screamo-optreden van voorprogramma San Andreas werd het podium leeg geveegd, op de vooraf geïnstalleerde drumkit van Chris Pennie na. Indrukwekkende bakken met pedals en effecten werden voor onze neuzen gepland en één voor één werden de 10 snaarinstrumenten, die netjes in de hoek waren uitgestald, gesoundcheckt. Muzikanten met een roeping naar perfectie, iets wat terug te horen is in hun muzikale oeuvre.

Rond half tien betrad het kwartet het podium, met Sanchez en zijn enorme bos haar als centraal middelpunt. Vanaf het begin was het duidelijk dat de interactie met het publiek minimaal zou zijn. Verscholen achter zijn manen zette Sanchez in een schemerige zaal 'No World For Tomorrow' in. De lichten werden bij de eerste snerpende gitaarklanken van achteren vol open gegooid, waarna de progrocktrein van Coheed and Cambria vertrok richting een fantasiewereld die zijzelf het beste kennen. Met 'Gravemakers & Gunslingers' werd het gitaargeweld wat steviger en die lijn zette de band door tot het rustpuntje 'Feathers'. Het geluid stond snoeihard en helaas kwam het instrumentarium daardoor minder goed uit de verf. Voor in de zaal waren oordoppen een must en achter in de zaal bulderde het geluid nog steeds op hoog volume door. De baslijnen en de zang verdwenen veelal in een brij van gitaarriffs en beukende drums. Desalniettemin stond de geluidsmuur technisch gezien behoorlijk sterk overeind, ook al werkte een enkele maal een effect niet of vloog er een plugje uit. Met de eerste single van het album 'The Running Free' en het populaire 'In Keeping Secrets of Silent Earth: 3' sloot de band hun reguliere set af.


Slechts twee nummers zouden er nog volgen, 'Welcome Home' and 'The Final Cut', maar in het totaal werd er een half uur uitgetrokken om deze ten gehore te brengen. Vooral tijdens 'The Final Cut' vlogen de solo's je om de oren. Sanchez gooide zijn gitaar achter zijn hoofd en knalde er doodleuk een indrukwekkende solo uit. Het nummer verzandde echter in deze technische uitspattingen en leek uiteindelijk meer op een showcase dan een afsluiter van een concert. Zeker toen Chris Pennie alleen op het podium zijn kunnen toonde. De voormalige drummer van Dillinger Escape Plan liet zien waar hij vroeger de mosterd vandaan haalde en leek heimwee te hebben naar zijn oude werkgever. Het was een overdonderend concert qua volume en technische hoogstandjes. Het weggemoffelde geluid van bas en zang in de muzikale brij kwam echter niet ten goede aan de samenhang en het overbrengen van de muziek aan het publiek. Goed, maar het kan beter: 3,5 ster.



Setlist:
No World For Tomorrow
Gravemakers & Gunslingers
June Song
A Favor House Atlantic
Ten Speed
The Hound
The Suffering
Feathers
'Evil Medley'
The Crowing
The Running Free
In Keeping Secrets
------------------
Welcome Home
The Final Cut/Jam


Locatie: Tivoli Datum: 21 januari 2008 Waardering: