CD: Junior Boys - Last Exit

Het Canadese Junior Boys bestaat uit Jeremy Greenspan & Matthew Didemus. Last Exit betreft een heruitgave van het album dat in 2004 zijn eerste release kende. De nummers die bij de eerste uitgave op een aparte cd-single met het album werden meegeleverd, zijn voor deze heruitgave op één en dezelfde schijf gezet.

Last Exit

Het eerste nummer begint met een beat die bestaat uit een tikkende drumcomputer. Dat wordt aangevuld met een hakkelende melodie en moeilijk gefluister. Voor de tweede track, Bellona, geldt hetzelfde. Ongeveer dezelfde beats en weer zonder duidelijke melodie. Het moet wel gezegd worden dat het hier iets dansbaarder wordt. Dit nummer wordt opgevolgd door High Come Down. Dit nummer is het best te omschrijven met de woorden soft en betuttelend. Er zit een ritme onder dat niet loopt en er is veel ruimte voor stilte tussen de geluiden. Hierdoor wordt de muziek bijzonder kil. De cd gaat verder met Last Exit waarin bijzonder veel gefluisterd wordt. Gelukkig is er dit keer wel plaats voor wat warmere akkoorden. Met als gevolg dat dit nummer iets beter aanslaat. Er is nog steeds veel stilte tussen de geluiden en het is die ruimte voor stilte die zo kenmerkend is voor deze release.

Birthday is wat meer up-tempo en doet hier een daar een beetje Italo aan. Dat is helemáál het geval als de 4/4 beat erbij komt. Uiteindelijk ontstaat zo een vrij dansbaar geheel. Wat later op het album vinden we Unbirthday. Dit nummer is gebouwd op een rollende bassline. Dit is erg gaaf gedaan, ook omdat het een down-tempo nummer is. Het heeft een warme loomheid over zich die nergens anders op het album te vinden is. De één na laatste track, de Manitoba remix van Birthday, is weer wat steviger. De gebruikte geluiden zijn, zonder uitzondering, kortaf en hakkend. Dit geeft het nummer energie die op de rest van het album ontbreekt.

Junior Boys

Deze cd is gemaakt voor de huiskamer. Hoewel dat gefluister je ongetwijfeld een keer de keel uit gaat hangen. Net als het geëxperimenteer met verschillende vreemdsoortige beats. Ze proberen vernieuwend te zijn, maar dat komt nogal krampachtig over. Dat heeft misschien te maken met het feit dat het origineel al in 2004 verscheen. Maar waarschijnlijk klonk het toen ook niet goed: ze proberen te vaak te moeilijk te zijn. Het album is bij vlagen goed, maar het luistert niet lekker weg.


Label: Domino / Munich Releasedatum: 12 november 2007
Waardering: