DVD: The Other Side of the Mirror (Bob Dylan)

Jelle Schot (JelleS)
Het is het jaar 1965, het publiek van het fameuze Newport Folk Festival schreeuwt om hun held Bob Dylan. Twee jaar geleden werd hij door een aantal oudgedienden uit de Amerikaanse folkscene aan het grote publiek voorgesteld, een jaar later vormde hij samen met Joan Baez al het koninklijk paar van het festival en de hoop van de progressieve jeugd van een gehele natie. Toen hun muzikale voorbeeld echter in een leren jas met een elektrische gitaar en dito band het podium op kwam, waren de reacties wisselvallig. Dylan werd zelfs uitgejouwd tijdens de vuige bluesrocksong 'Maggie's Farm' en het beroemde 'Like A Rolling Stone'. Een groot gedeelte kon de totaal nieuwe sound en het geniale gitaarspel van Mike Bloomfield wel waarderen, maar de vele verhalen over Dylans' plotselinge conversie van politieke folk naar poëtische rock-'n-roll tonen toch vooral een geschokte aanhang.




Het is echter beter al die verhalen links te laten liggen en beelden voor zich te laten spreken. Meer dan 40 jaar later is die mogelijkheid er dan eindelijk. Regisseur Murray Lerner was bij alle drie de edities met een cameraploeg aanwezig, maar zijn documentaire The Other Side of The Mirror ziet nu pas het levenslicht. Zonder commentaar zien we Dylan langzaam aan veranderen. Eerst is er nog de schuchtere nieuwkomer, dan de ster, en daarna de man die de muziek voor goed veranderde. Met voornamelijk concertopnames van Dylan zelf, zowel 's avonds op het hoofdpodium en overdag tijdens de informele 'workshops' evolueert Dylan in de muzikant die we nu kennen.

Vooral de opnames van de workshops maken The Other Side of The Mirror tot een uniek document. Een hoogtepunt is de uitvoering van 'Mr. Tambourine Man' in 1964, dat pas een jaar later op plaat uit zou komen. Temidden van duizenden, op het gras zittende, aandachtige luisteraars brengt hij voor het eerst één van zijn (naar mijn bescheiden mening) beste songs ooit ten gehore. Folklegende Pete Seeger zit achter hem op het podium, rustig met zijn voet tappend op het ritme van de muziek. Na afloop schreeuwt het hele veld om more, more, more. Net zo fantastisch is de versie van 'Blowin' In The Wind' uit 1963, met als achtergrondkoor Baez, Seeger, The Freedom Singers en Peter, Paul and Mary.

De kwaliteit en professionaliteit is niet altijd even geweldig, de wind blaast ruis in de microfoon en het publiek loopt gewoon door het beeld, maar erg is dat niet. Het geeft de 80-minuten durende documentaire juist een geweldige charme. In de enige bonus op de dvd, een interview met regisseur Lerner, wordt ook uitgelegd waar de af en toe vreemde montage vandaan komt. Lerner, geschoold in literatuur en poëzie op Harvard, gaat uit van twee tegengestelde beelden (juxtapositions) om zonder tekst toch een boodschap over te brengen. Het is even wennen in een muziekfilm, maar de Sovjet-aanpak geeft de documentaire wel een eigen stijl.


Mr. Tambourine Man, Newport 1964


Door het ontbreken van commentaar laat Lerner ruimte voor interpretatie, en vooral ook ruimte voor de schoonheid van de muziek. Er is net genoeg aandacht voor reacties van het publiek en andere muzikanten om de juiste hoeveelheid achtergrondinformatie mee te geven voor de ontwikkelingen begin jaren '60, maar het is toch vooral alsof je zelf tussen het publiek staat en getuige bent van een aantal historische momenten in de muziekgeschiedenis. De familiare sfeer (zowel op het podium als de interactie met het publiek), perfecte montage en de unieke beelden maken The Other Side of The Mirror een absolute must voor de Dylan-adept.

Label: Columbia Releasedatum: 25 oktober 2007
Waardering film: Waardering extra's: