DVD: Breach
De waarheidsfactor geeft Breach een voorsprong op andere films met dezelfde onderwerpen en thema’s, maar op papier blijft het een thriller volgens een boekje. Toch is dat ook weer iets te negatief. Enerzijds is het een typisch product van de ‘spionagethrillermachine’ van Hollywood, maar het voelt af en toe anders. Het zijn vooral de sleutelscènes die identiek zijn aan elke andere thriller, maar daar tussen is genoeg ruimte voor een andere aanpak. Die variatie lijkt vooral te schuilen in de grote focus, vooral in de eerste helft van de film, op de sfeer. De eenzaamheid en leegte van het FBI-bestaan worden perfect gesymboliseerd door de lange grijze gangen, vol enorme tl-buizen en spiegelende vloeren. De donkere atmosfeer (ook met dank aan de sluimerende soundtrack) sleurt de kijker het verhaal in, wat het on-Amerikaanse trage tempo ook draaglijker maakt.
Ook de karakteropbouw van Hanssen zit goed in elkaar, mede door de fantastische rol van Chris Cooper, die zijn medehoofdrolspeler finaal wegspeelt. De fundamentalistische katholiek die jarenlang talloze staatsgeheimen doorspeelde en daarmee indirect rond de vijftig mensen vermoorde, krijgt langzaamaan vorm. Het is vooral mooi om te zien hoe Hanssen zich langzaam openstelt voor Eric. Zijn donkere kant, die van de seksuele perverseling en verrader, komt echter nooit naar boven. Hij verruilt zijn masker van norse baas enkel met dat van de vrome gezinsman.
De spanning die je zou mogen verwachten in een spionagethriller zit vooral onderhuids en dat is een fijne afwisseling. Natuurlijk zitten er een aantal typische scènes in, zoals wanneer Eric een pda uit het kantoor van zijn baas moet zien te hacken, waarna Hanssen uiteindelijk veel sneller terugkeert dan verwacht. Nogal voorspelbaar en echt spannend is het niet, maar een film als Breach kan nu eenmaal niet zonder. Onvergefelijker is de manier waarop regisseur Billy Ray probeert een beeld te geven van hoe de zware opdracht het persoonlijke leven van Eric en zijn vriendin beïnvloedt. Door ogenschijnlijk tijdgebrek komt de spanning in hun relatie uit het niets, en het komt ook nog eens onorigineel en vooral heel erg naïef over.
Toch is Breach ondanks een aantal klassieke foutjes duidelijk een graad beter dan wat Hollywood ons meestal tevoorschijn tovert in het genre, wat vooral te danken is aan de sfeer en Chris Cooper. Het is nog steeds niet al te bijzonder, maar prima kijkvoer voor een saaie herfstavond.
Label: RCV Releasedatum: 17 oktober 2007 Kijkwijzer:
Waardering film:
Waardering extra's: n.v.t.
