Concert: Marcus Miller - Tivoli

Joris (Scylla)
De levende jazzlegende Marcus Miller is samen met zijn basgitaar alweer ruim dertig jaar actief in de jazzwereld. Als sessiemuzikant heeft hij al met talloze grootheden samengewerkt. Zo nam hij in de jaren ’80 een aantal platen op met de legendarische Miles Davis. De discografie op zijn website vermeldt een slordige 545 titels waaraan hij heeft mee gewerkt. De bassist heeft de afgelopen jaren ook wat soloplaten gemaakt, en zit daarbij niet stil. Zo was hij met zijn band de afgelopen jaren regelmatig te bewonderen op North Sea Jazz. Deze week geeft hij een vijftal concerten in Nederland, en Tivoli was maandag als eerste aan de beurt.



Wat in de zaal meteen opviel was het aantal jonge mensen. Je zou verwachten dat de gemiddelde leeftijd bij een jazzconcert enigszins hoog ligt, maar in de Tivoli was vanavond een gezonde mix van jong en oud aanwezig. Jazz is namelijk hip, en dan vooral in de vorm waarin Marcus Miller hem giet. Het is hem niet vreemd om traditionele vormen van jazzmuziek in een nieuw jasje te steken. Zo begon de band de avond met het knallende ‘Blast’, waarop spetterende funk ten gehore gebracht werd, begeleid door een soort 50 Cent-achtige beat. Wanneer de basversterker ter waarde van een bovenmodale auto even de geest lijkt te geven vindt Marcus snel plaats voor het voorstelrondje. De ouwe getrouwe Patches Stewart (trompet), Keith Anderson (sax) en Poogie Bell (drums) zijn door Marcus Miller weer meegesleept door Europa. De jonge Zwitser Gregoire Manet verrast door te laten zien wat er allemaal uit een mondharmonica te halen valt, en de imposante Bobby Sparks steelt de show door er gewoonweg heel erg cool uit te zien vanaf toetsenbordeiland. Een gitarist ontbreekt, maar die leemte wordt door slapgrootheid Miller moeiteloos opgevuld. Dit door aan te tonen op hoeveel verschillende manieren je een basgitaar kan bespelen. Het is ongelooflijk hoe snel Millers duim op en neer gaat, hoe zijn handen over de snaren vliegen, en de bas tegelijkertijd smeuïg in het gehoor blijft liggen.


Keith Anderson, Marcus Miller, en drummer Poogie Bell

Stevie Wonders ‘Higher Ground’ komt voorbij, ‘People Make the World Go Round’, en de titelsong van zijn laatst album, ‘Free’. Bij een briljante muzikant bestaat altijd het gevaar dat hij zijn publiek gaat vervelen met eindeloos gepiel, maar bij Miller valt dat mee. Hij geeft zijn medemuzikanten alle ruimte en is ook niet te beroerd om even op de achtergrond te gaan doen waar een basgitarist eigenlijk voor op aarde gezet is. Marcus Miller laat Utrecht nog even zien dat hij ook zijn mannetje staat op de altsax, maar grijpt gelukkig snel weer naar de bas om te doen waar we voor gekomen zijn. Marcus Miller is één van de allerbeste basgitaristen ter wereld, en laat dat vanavond met veel enthousiasme en plezier zien. Speciale gast Corinne Bailey-Rae betreedt het podium om een deuntje mee te zingen, en speelt vervolgens vrolijk een over en weer spelletje met de kopersectie. De toegift wordt uiteindelijk met een spectaculaire versie van ‘Come Together’ (ja, die van de Beatles) afgesloten, het publiek gaat uit zijn dak, en het is duidelijk dat er vanavond ware grootheden op het podium hebben gestaan.

Trompettist Patches Stewart doet een een-tweetje met Corinne Bailey-Rae

Funk, fusion, hiphop, R&B, en jazz worden door Marcus Miller en zijn voortreffelijke band op een weergaloze manier samengesmolten tot een heerlijk feestelijke brei. Het publiek genoot, de band genoot, en wanneer je er maandag in Utrecht niet bij kon zijn, spelen Miller en de zijnen deze week nog achtereenvolgens in Tilburg, Amsterdam, Groningen, en Zoetermeer.

Locatie: Tivoli Datum: 15 oktober 2007 Waardering: