CD: Seether - Finding Beauty in Negative Spaces

Stadionrock is eventjes weggeweest uit Nederland zo lijkt het, de radio overspoelde ons dit jaar met veelal leuke Britse rammelrockbandjes. Nickelbacks, Puddle of Mudds, Papa Roaches en Green Days kwamen nauwelijks langs. Daughtry was een van de weinigen die nog in deze niche zou vallen. Op de rand van 2007 verschijnt er echter weer een nieuwe plaat van Seether, de van oorsprong Zuid-Afrikaanse rock en post-grunge formatie die al een aantal jaren in de Verenigde Staten resideert.


Finding Beauty In Negative Spaces is inmiddels hun zesde uitgave, al was de eerste onder de naam Saron Gas. Het debuut als Seether (Disclaimer, en later de uitgebreidere Disclaimer II) deed het goed in de verkoop en liet een toegankelijk vervolg op de Seattle-grunge horen. Rauwe randjes staken toen nog her en der uit het soms overmatig geproduceerde geluid. Ten tijde van 'Karma and Effect' waren deze randjes al wat bijgeschaafd en begon de muzikale brij teveel op een eenheidsworst te lijken. Geen slechte plaat, maar erg bijzonder konden we het product ook niet noemen. Hetzelfde verhaal geldt (helaas) voor Finding Beauty In Negative Spaces.


Het album bevat een paar stevige uitschieters die prima in het gehoor liggen en gewoon als heerlijke rock geclassificeerd kunnen worden. 'Like Suicide' is een overdonderend begin met botervette gelikte gitaren en oerschreeuwen die kilometers verderop nog te horen moeten zijn. De eerste single van de plaat, 'Fake It', is een commercieel niemendalletje waarin niet veel spectaculairs gebeurd. Een track die (in de volledig gekuiste versie) gewoonweg makkelijk en te gemaakt klinkt en dus veel airplay krijgt in de VS. 'Breakdown' is helaas van hetzelfde laken een pak. De passie komt pas weer terug bij 'FMLYHM' (Fuck Me Like You Hate Me), waarin weer wat agressie en gemeende energie terug te vinden is. De tekst draagt daar in ieder geval lekker aan bij. De stem van Shaun Morgan blijft perfect passen bij deze post-grunge, rock en soms een tikje metal. Als een bot scheermesje schuiven de woorden door zijn keel. 'No Jesus Christ' is samen met de opener en 'FMLYHM' het hoogtepunt. Het rustige intro kent een dreigende sfeer en na een minuutje barst de muzikale splinterbom. Diepe riffs en beukende drums worden goed afgewisseld met ingehouden intermezzo's.

Helaas bevat de plaat teveel weinigzeggende tracks om als succes bestempeld te worden. Een zesje is het eindresultaat, net over en voldoende maar veel extra aandacht zal de band er niet mee vergaren.


Label: Windup Records Datum: November 2007 Waardering: