CD: Ben Harper and The Innocent Criminals - Lifeline

Joost Melis (Pink_Floyd)
Afgelopen jaar in de HMH had Ben Harper ook wel een 'Lifeline' kunnen gebruiken. Ergens halverwege de set kreeg hij zijn gitaar niet fatsoenlijk meer aan de praat en moest na minutenlang gefröbel en hulp van de PA overstappen op een ander exemplaar. Het publiek bleef echter geduldig en ondersteunend. Harper maakt het zijn publiek namelijk vaak zo aangenaam mogelijk en dus doet zo'n akkefietje er niet echt toe. Het publiek heeft qua albums ook weinig te klagen, zeker niet over de snelheid waarmee hij en zijn geroutineerde band deze de laatste jaren aflevert.


Lifeline is de opvolger van de dubbelaar 'Both Sides of the Gun' en is ruwweg in een weekje op Parijse bodem opgenomen. Zo goed als uitgetourd, lekker op elkaar ingespeeld en intussen zeeën van tijd gehad om ideeën uit te laten kristalliseren. Maar ook improvisatie is de man niet ontgaan, getuige het 'Paris Sunrise #7' dat naar boven kwam borrelen tijdens de opnameweek. Enkele vibrerende gitaarsnaren trekken je door het nummer heen, alvorens het vloeiend doorloopt in het titelnummer van dit album. Harper doet wat hij al jaren zo goed doet: gouden composities maken van enkele basisingrediënten. Als volleerde alchemist smelt hij soul, roots, blues en gospel om tot wonderschone creaties, zo ook op Lifeline


Het eindresultaat is een solide plaat van consistent hoog niveau. Dat laatste is nog wel eens anders geweest bij eerdere werken van Harper. Juweeltjes afgewisseld met alchemie waar de uitkomst geen karaten kende. Op zijn elfde plaat is dit niet aan de orde. Het gevoel is er vanaf de eerste noten en blijft hangen totdat de laatste klanken wegebben. Variërend van pure soul, breekbare gospel of rockende roots wordt zijn kunnen tentoongespreid. Puntige gitaarliedjes, fragiel maar met inhoud, simpel maar diepgaand en alle uiterst smaakvol en uitgebalanceerd. Eén van de betere werken van Ben Harper en zijn Innocent Criminals.

Label Virgin Datum: 23 augustus 2007 Waardering: