CD: Deep Purple - Live in London 1974

Joost Melis (Pink_Floyd)
Eén van de grootste rockbands allertijden, Deep Purple, staat onder andere bekend om zijn indeling van verschillende periodes, ook wel 'marks' (Mk) genoemd. De meest glorieuze dagen vonden plaats ten tijde van MkII, de tijd waarin Gillan en Blackmore nog naast elkaar op het podium stonden en golden als de twee meesterbreinen van de band. Zanger Evans en bassist Simper werden respectievelijk vervangen door Ian Gillan en Roger Glover, een zet die de band geen windeieren legde. Bijna alle grote hits komen uit deze vroege MkII periode. Maar na de tour in Japan werd het Gillan te veel en zijn omgang met Ritchie Blackmore bereikte een dieptepunt. Gillan stapte uit de band en al snel verliet ook Glover één van de meest succesvolle bands ter wereld in die tijd. Zonder de karakteristieke zang van Gillan leek Deep Purple ten dode opgeschreven, maar al snel werden er vervangers voor hem en Glover gevonden. Glen Hughes van 'Trapeze' werd bassist en de onbekende David Coverdale nam de taak van zanger over. Onder de noemer MkIII ging Purple verder, produceerde twee albums (Burn en Stormbringer) en tourde in 1974 door Engeland. Hieruit is na jaren van veel knip- en plakwerk uiteindelijk een volledige liveregistratie te voorschijn gekomen, Live in London 1974.


De registratie is al eens eerder uitgebracht als single LP, maar bevatte niet al het materiaal. Ook de Japanse versie uit 2004 was niet volledig. Voor het eerst is nu het volledige optreden inclusief edits te beluisteren. De set beslaat slechts zeven nummers, maar als de tracks 'You Fool No One' en 'Space Truckin'' respectievelijk meer dan twintig en dertig minuten klokken kan je begrijpen dat het nog een lange dubbelcd is geworden. Deze twee nummers vullen dan ook de gehele tweede schijf. De solo's zijn niet van de lucht en vooral Ritchie Blackmore gaat 'all out' gedurende deze lange versies. De eerste cd bevat alleen maar nummers van het album 'Burn'. De titeltrack, 'Might Just Take Your Life', Lay Down, Stay Down' en 'Mistreated' komen voorbij. De eerste set wordt afgesloten met het anthem 'Smoke On The Water'.


Het is een prachtige registratie geworden die een authentiek geluid laat horen, vol met solo's staat en waar de gitaarpartijen vanaf spatten. Toch mis je gedurende 'Smoke' en 'Space Truckin'' duidelijk de stem van Gillan. Instrumentalisten zijn vaak makkelijk te vervangen, maar een zanger die zulke wereldhits droeg is eigenlijk niet op te volgen. Coverdale is een uitermate getalenteerde zanger en brengt het Burn-materiaal dan ook perfect over, maar je mist net dat gevoel dat er wel is bij het origineel.

Live in London 1974 is desalniettemin een waardige live-registratie van een steengoede band, die de fans zeker zal bekoren. De cd is tevens voorzien van een mooi vormgegeven inlay met toelichting over de totstandkoming van het album, de band zelf en de concerten in Engeland.

Label EMI Datum: September 2007 Waardering: