Film: Mr. Brooks

Mr. Earl Brooks heeft het goed voor elkaar: Hij is een succesvol zakenman met een mooie vrouw, een lieve dochter, woont in een prachige villa, en leidt aan de oppervlakte een zorgeloos bestaan. Wat niemand echter weet, is dat meneer Brooks verslaafd is. Zijn schizofrene persoonlijkheid is verslaafd aan het op perfecte wijze vermoorden van willekeurige mensen. Twee jaar lang was meneer Brooks “clean”, maar nu is de honger dan toch teruggekeerd…een honger die eigenlijk nooit echt is weggeweest.



Kevin Costner speelt Earl Brooks die aan het begin van de film door zijn alterego Marshall (William Hurt) wordt overgehaald om weer tot moorden over te gaan. We zien hoe hij op geraffineerde wijze een in cotus verkerend stel afslacht. Bij deze dubbele moord maakt hij echter n fout: hij vergeet de gordijnen van het exhibitionistische stel te sluiten. Hierdoor is de aan de overkant wonende Mr. Smith (Dane Cooke) in staat zakenman-van-het-jaar Brooks te chanteren. Hij wil echter geen geld, nee, hij wil graag dat Earl Brooks hem meeneemt op een moorddadig avontuur: Mr. Smith wil dolgraag kennismaken met de orgastische rush waarmee Earl Brooks zijn verslaving stilt. Mr. Brooks had zijn alterego gezworen dat het de laatste keer zou zijn en dat hij weer terug zou gaan naar de AA-bijeenkomsten waarmee hij zijn verslaving twee jaar lang onder controle heeft kunnen houden. Nu ziet hij zich echter gedwongen weer op pad te gaan. Ondertussen wordt Kevin Costner op de hielen gezeten door Demi Moore, die de ijskoude en bikkelharde agente Tracy Atwood speelt. Atwood heeft ook nog een hoop andere dingen aan het hoofd zoals een echtscheiding en een ontsnapte moordenaar die het op haar gemunt heeft.


William Hurt en Kevin Costner als Marshall en Earl Brooks

Mr. Brooks is een beetje een vreemde film. En van de opvallendste dingen aan de film is dat Kevin Costner een magnifieke rol heeft en die ook met verve vervult. Het samenspel met William Hurt, zijn tweede persoonlijkheid Marshall, loopt als een trein. Het personage van Marshall is sowieso een beetje apart, want in plaats van dat we een getormenteerde ziel zien die verscheurd wordt door zijn gespletenheid, ploft Marshall zonder enige introductie op de achterbank in Brooks auto neer. De gespleten persoonlijkheid zet zich bewust voort in de film zelf: de huiselijke scnes die Costner met zijn vrouw en probleemdochter speelt, worden door een compleet andere sfeer omlijst dan de stukken waarin hij met Mr. Smith (en Marshall) op pad gaat om potentile slachtoffers te zoeken. Daarnaast komen er ook naarmate de film vordert steeds meer subplots en zijlijntjes om de hoek kijken waardoor het verhaal even dreigt te ontsporen, maar ook dit lijkt bewust zo gedaan door de makers om het allemaal een beetje vaag te houden. Aan het eind worden de zijlijntjes namelijk op overtuigende wijze aan elkaar geweven.


"Mr. Smith wants you to notice he's pouting"

Dane Cook (Employee of the Month) is een opvallende keuze voor zijn rol als de irritante Mr. Smith die vermoedelijk wat spanning zoekt in zijn saaie leven wanneer het fotograferen van zijn naakte overburen niet meer volstaat. Gedurende de film krijg je als kijker constant de neiging om Mr. Smith de nek om te draaien. “Even if that guy was charming and funny, I still wouldn’t like him”, zoals Marshall verzucht. Hiermee zet Cook dus een ware prestatie neer. Het is echter Kevin Costner die de film draagt. Earl Brooks is niet de gemiddelde seriemoordenaar, hij brengt op sublieme wijze het orgastische genot in beeld dat hij bij het moorden ervaart en zet tegelijkertijd de zorgzame huisvader en iemand die worstelt om zijn gruwelijke verslaving in toom te houden neer. Demi Moore weet haar personage weinig diepgang te geven, wat jammer is maar vooral aan haar rol te danken is. Tracy Atwood is n van de weinige ndimensionale personages in de film.


Demi Moore als detective Tracy Atwood

De premisse van Mr. Brooks doet misschien denken aan American Psycho, maar Earl Brooks is geen stereotype bloeddorstige seriemoordenaar, en Mr. Brooks is ook geen stereotype serialkiller-film. Het is een onconventionele psychologische thriller die van begin tot eind blijft boeien, en waarin Kevin Costner eindelijk eens laat zien dat hij echt nog wel kan acteren.


Label: RCV Releasedatum: 6 september 2007 Kijkwijzer:
Waardering film: