Film: 4: Rise of the Silver Surfer
Dat de combinatie superheldenfilm en 'de jaren 2000' geen gouden combinatie is zagen we in 2005, toen bleek dat de hooggespannen verwachtingen voor de eerste Fantastic Four verfilming niet waargemaakt werden. De film was te tam, het verhaal niet boeiend genoeg en het acteerwerk maar net voldoende om door de beugel te kunnen. Tien, misschien twintig jaar geleden had men daar niet zoveel drukte om gemaakt, maar met films als de Spider-Man serie en Batman Begins zijn de superheldenfilms volwassen geworden en verwacht het publiek een beetje diepgang.
Gelukkig kregen de makers van deze zoveelste Marvel-verfilming een tweede kans. Net twee jaar na het verschijnen van de eerste film over de vier helden wordt in 4: Rise of the Silver Surfer een poging gedaan alle puzzelstukjes voor een succesvolle superheldenfilm in te vullen. Of dat is gelukt?
Laten we bij het begin beginnen: de Fantastic Four zijn geen geboren mutanten, arme studentjes die door insecten worden gebeten, rijkeluiszoontjes met een vleermuizenfetish of aliens van vergane planeten. Het zijn wetenschappers, en in de eerste film zagen we hoe een radioactieve storm hun onderzoekstripje naar een ruimtestation om zeep hielp. Reed, Johnny, Ben en Susan (Sue) werden samen met Victor von Doom blootgesteld aan de straling van deze storm, en na hun terugkeer op aarde bleek dit 'iets' met hun moleculaire samenstelling gedaan te hebben. Reed werd hierdoor de man die ieder deel van zijn lichaam kan buigen, rekken en strekken zoveel hij wil, Susan kreeg de mogelijkheid onzichtbaar te worden en krachtvelden te doen ontstaan, Johnny kon zichzelf zorgeloos in vlammen doen ontsteken en Ben, ja, Ben leek wel alsof-ie letterlijk van steen was gemaakt. Hun reisgenoot Victor kreeg elektrokinetische krachten en zijn huid vertoonde metalige kenmerken.
Geen dom blondje, want bril!
Met hun verworven krachten namen de vier het op zich om de wereld te beschermen tegen klein en groot kwaad, waarbij 'groot' sloeg op Victor, die onder de naam Doctor Doom met zijn krachten dacht nog machtiger te kunnen worden.
In Rise of the Silver Surfer heeft het viertal inmiddels een prima carrière als superheldenkwartet. Omdat het 'helemaal in' is om de mens achter de superheld te laten zien, worden de Fantastic Four in het begin van deze film constant gevolgd door paparazzi, een situatie die vooral Sue en Reed dwarszit. Ze zijn namelijk verloofd, en hun aanstaande huwelijk maakt hen de Tom Cruise en Katie Holmes onder de superhelden. We volgen de vier een tijdje en merken dat Sue en Reed al meerdere keren hun huwelijk hebben moeten verzetten omdat ze nu eenmaal superhelden zijn. Och, och, wat een leven hebben ze toch. Johnny vindt het wel best. Als playboy en grappenmaker van de film heeft hij de beste tandpastaglimlach voor elke fotograaf. Ben is nog het beste te vergelijken met de mascottes die in pretparken rondlopen; iedereen wil met hem op de foto en hij laat het gewillig gebeuren.
Flame on!
Er duikt echter gevaar op aan de horizon. Letterlijk. De Silver Surfer, een dienaar van een planetenverslindende oppermacht, doet Aarde aan en zijn tripjes rond onze planeet worden wereldwijd opgemerkt door wetenschappelijke metingen en rare natuurkundige verschijnselen. Grote gaten verschijnen over de hele planeet, hele steden ondergaan stroomstoringen en een compleet meer stolt spontaan.
Het Amerikaanse leger kan hier vanzelfsprekend niets mee. De verschijnselen zijn niet te verklaren en alleen die briljante wetenschapper Reed Richards, a.k.a. Mr. Fantastic, zou hier nog iets mee kunnen. Of hij even een sensor wil bouwen zodat ze de cosmische straling op aarde kunnen detecteren. En hier gaat de film weer de diepte in. Althans, er wordt een poging gedaan. Want in plaats van dat de vier op de zaak duiken om de wereld te redden slaat Reed, oh man wat lief, de uitnodiging af. Binnen een week is namelijk zijn huwelijk en hij wil het niet weer verzetten. Hartverwarmend. Sue kijkt geraakt in zijn ogen. Mooi... Althans, dat is ongetwijfeld de bedoeling.
Wel eens een rivier zien leeglopen?
Natuurlijk bouwt hij in de aanloop naar de bruiloft stiekem toch die sensor. Zo'n enorm gevaarte waar NASA een jaar over zou doen, die prikt hij even in een half weekje in elkaar. Ook komt hij er, 'door even in de database te zoeken' achter dat de natuurkundige verschijnselen op verschillende andere planeten de voorbode zijn geweest voor totale vernietiging. Gevaar dreigt nu echt. Oh nee! Kunnen de Fantastic Four de wereld redden?
Het is allemaal leuk geprobeerd hoor. Dat persoonlijke tintje, die megabruiloft, het voornemen om een 'eigen leven te beginnen en het superheldenbestaan op te geven', de grapjes van Johnny en een dreiging van meer schurken dan in de eerste film. Het recept lijkt netjes gevolgd.
Johhny, Reed, Sue en Ben
Het verschil tussen het recept volgen en daadwerkelijk zelf aan de slag gaan met pannen en ingrediënten is echter het verschil tussen een middelmatige magnetronmaaltijd en een topgerecht. Rise of the Silver Surfer is een herhaling van deel 1: de basis is prima, de toegevoegde ingrediënten zijn leuk, maar het geheel is volgens een spoorboekje in elkaar gezet. Je ziet alles mijlenver van tevoren aankomen, niets van wat er zo enorm meeslepend is bedoeld maakt zichzelf waar en alle kansen om van het script iets boeiends te maken worden weggemoffeld onder het tapijt. Er zijn nauwelijks boeiende vechtpartijen, terwijl we maar liefst vier hoofdpersonen hebben. Er wordt niks ingenieus gedaan met het feit dat de vier wetenschappers zijn; waar zelfs CSI van de meest routinematige handeling een belevenis kan maken wordt ieder probleem hier met een vingerknip opgelost. En de bad guy... ach het einde is zo voorspelbaar (en zoo lame!) dat ik er niet eens naar hoef te hinten.
Leuk geprobeerd, maar Marvel mag wel eens wat kritischer worden over wat er met hun comics wordt gedaan en Stan Lee zou uit schaamte moeten vragen zijn cameo niet in de DVD-release te tonen. Doe maar geen derde film, we hebben het wel gezien.
Label: Fox Releasedatum: 26 juli 2007 Kijkwijzer: 
Waardering film: 
