CD: The Concretes - Hey Trouble
De zeven andere bandleden gaven echter niet op, en Hey Trouble is hun nieuwe cd in deze gestripte samenstelling.
Nou is de titel Hey Trouble aardig gevonden, maar dekt het de lading niet. De songs zijn namelijks alles behalve 'trouble'. Suf, lief, neuzelig, dromerig, energieloos, uitgesponnen, ingetogen, veel kwalificaties kan ik bedenken. Het is eerder een Hey Trouble uitgesproken op een Engelse tea party. 'Trouble' met de pink omhoog dus (en niet de middelvinger).
Het album veroorzaakt een dubbel gevoel. Aan de ene kant hoor je dat dit album niet als een moetje gemaakt is; stylistisch doordacht, overtuigd. Er zit zeker liefde in dit album, liefde voor muziek. Aan de andere kant zijn de songs erg vlak (als tegenstelling van dynamisch). Zowel de liedjes zelf als de wijze waarop ze geproduceerd zijn. Waarschijnlijk heel bewust, maar dat beperkt de variatie en verrassing op dit album enorm.
Daarbij is de zang erg dun en onzeker. Hoewel dat wel enigszins bij de gekozen aanpak op dit album past, ontbreekt daardoor iets. Bij de gekozen songs en productie had juist de zang er bovenop moeten liggen, iets extra's moeten bieden. Nu valt alles in hetzelfde ritme, toon en tempo. Weinig dynamiek dus, op het saaie af. Eenheid van stijl is goed, maar op Hey Trouble leidt dit vooral tot vervlakking. Het klinkt soms als een cd die deels uitgegumd is.
Misschien tijd voor een echte crisis? Want Hey Trouble toont aan dat The Concretes een beetje vast zitten, hoewel de intenties goed zijn. Intenties alleen leveren echter geen spannende en aansprekende cd op.
Label: Licking Fingers/Munich Releasedatum: 9 juli 2007
Waardering:
