Concert: Queens of the Stone Age in Paradiso

Binnen twee minuten was het uitverkocht. Heel Paradiso was op papier in 120 seconden helemaal tot de nok toe gevuld. Dinsdagavond jongstleden bleek dat ook echt te kloppen. De Amsterdamse poptempel stond afgeladen vol met mensen die allemaal kwamen voor één ding: Queens of the Stone Age! Een band met een fanatieke fanschare, een band met originele nummers die lang niet iedereen liggen, een band die zeer hoge verwachtingen oproept voor een optreden.


Aanleiding van de tour was het nieuwe album 'Era Vulgaris', het vijfde studioalbum van de Amerikaanse woestijnrockers. Een plaat waar de vuige, rauwe rock wederom vanaf druipt, QOTSA blijft gewoon zijn eigen ding doen. En live betekent dat meestal een intensieve show. Het podium was mooi versierd met futuristische kroonluchters en lichtbakken en na een eentonig en soms tenenkrommend voorprogramma kwamen Josh Homme en zijn mannen al om 20.45 op de planken te voorschijn. Hinkend met een wandelstok als ondersteuning grijpt Homme zijn gitaar en begroet de zaal. Ze hadden een hele nacht doorgetrokken in Amsterdam, zou hij daar zijn blessure aan overgehouden hebben?


Na zijn korte woorden ging de band anderhalf uur lang los. Het publiek komt met een lichte vertraging bij 'If Only' en 'Sick Sick Sick' pas echt in extase, kleine pits verschijnen her en der en de eerst crowdsurfers gaan de lucht in. Als 'Little Sister' eenmaal voorbij komt lijkt de vloer een groep bavianen rond etenstijd en wordt het één kolkende massa. Niet alleen oud maar ook nieuw materiaal zoals 'Turnin' On The Screw' en '3's en 7's' werd goed ontvangen.
Het geluid stond snoeihard, maar was helaas niet helemaal perfect afgesteld, Homme was vaak moeilijk te verstaan als er drie gitaren tegelijk een overvloed aan riffs op het publiek afvuurden. De derde gitaar resoneerde ook af toe door de bak herrie heen. Kleinigheden zoals dit hadden echter geen effect op het publiek dat als een dolle stier op 'Go With The Flow' door de oude kerk heen denderde. De heren speelden strak en intens, en soms was er even tijd voor een gezamelijke jamsessie of een snerpende gitaarsolo. De band sloot hun set af met het heerlijke 'Song For The Dead' en liet met opgeheven hoofd een dampende zaal vol met tevreden fans achter.

Waardering: