DVD: YES - Live At Montreux 2003

Negenendertig jaar gaat YES alweer mee. En met het aankomende robijnen verjaardagsfeestje van de band, worden er enkele nieuwe dvd's released. Eerder dit jaar verscheen een cd/dvd van An Evening Of YES Music Plus en nu dus de liveregistratie van het concert dat de band gaf op het Zwitserse Montreux Jazz Festival in 2003. En ondanks dat de leeftijd weliswaar begint op te lopen, weten de mannen nog steeds te rocken.



De meeste mensen zullen YES kennen van hun jaren tachtig hit Owner Of A Lonely Heart. Liefhebbers slaan het nummer liever over. Veel te commercieel immers en valt in het niet vergeleken met de symfonische epossen die de band eerder schreef. Ooit werden ze in één adem genoemd met King Crimson en Led Zeppelin. Nu Plant en Jones nog steeds in de clinch liggen en de King Crimson-leden verspreid zijn over andere bands, ligt voor YES de weg open om fans live weer even te laten genieten van die 'goeie ouwe tijd'.

De mannen hebben overduidelijk nog ontzettend veel lol in het muziek maken. Toch beginnen er hier en daar scheurtjes zichtbaar te worden tijdens het spelen. Ze weten allemaal duidelijk nog hoe ze de oude trucjes moeten uitvoeren, maar het tempo waarin ze het vroeger konden, lijken ze nu af en toe niet meer bij te kunnen benen. Dit hoor je aan het gitaarspel van Howe, die hier en daar niet meer uit de voeten lijkt te kunnen met riedeltjes die hij zelf ooit schreef. Maar ook de stem van zanger Jon Anderson is niet meer zo sterk als vroeger. Hij komt er soms nog maar net mee weg, zoals tijdens Heart Of The Sunshine en I've Seen All Good People. Terwijl hij vlak daarvoor bij Awaken nog fabelachtig mooie melodielijnen door de zaal laat galmen. Maar op de momenten dat het moet weten de Engelsmannen nog zeker hoe ze moeten presteren. Elk bandlid krijgt de kans te laten zien dat ze nog steeds top kunnen presteren door middel van uitgebreide solosets. Zo staat keyboardist Rick Wakeman als een tovenaar (inclusief glitterende cape) achter z'n toetsen. En terwijl hij zwaar gefocust speelt, slingert hij de meest idiote, tegenstrijdige, klassieke melodieën de zaal in. Menig gothic-keyboardspeler kan nog wat leren van deze indrukwekkende medley. Maar ook gitarist Steve Howe, Jon Anderson (zichzelf begeleidend op gitaar), en bassist Chris Squire samen met drummer Alan White laten zien wat ze (nog steeds) in hun mars hebben.

Beeld- en geluidtechnisch gezien is het een goed geproduceerde dvd. In Juli komt nog een HD versie uit van deze dvd. Verder klinkt het kraakhelder en waarschijnlijk zelfs beter dan het deed in de zaal destijds. De dvd biedt de mogelijkheid uit drie verschillende geluidsinstellingen te kiezen. Er staan geen extra's op de dvd wat erg jammer is. Wat bonusmateriaal in de zin van interviews/achtergronden over dit, ook voor de band zelf, memorabele concert had niet misstaan.

Echter blijven het vijf heren op leeftijd die grotendeels decennia terug lijken te zijn blijven hang. Ze zouden zichzelf een stuk serieuzer kunnen nemen door gewoon met de tijd mee te gaan. Je kunt niet eeuwig jong zijn helaas. En zo'n glimmende glitterbloes kan gewoon echt niet meer als je vijftig plus bent en tegen de honderd kilo loopt. Maar dat terzijde gezet blijven ze uitzonderlijk goede muzikanten, die samen nog steeds op mooie wijze symfonische rockstukken op het podium kunnen neerzetten. Doe het ze maar eens na over veertig jaar.


Label: Eagle Rock Releasedatum: 27 Maart 2007 Kijkwijzer:
Waardering concertregistratie: - Waardering extra's: n.v.t.