CD: Jessica Simpson - A Public Affair

In het rijtje Amerika’s favoriete blonde bimbo’s spant Jessica Simpson samen met Paris Hilton en Britney Spears toch wel de kroon. Waar Paris vooral beroemd is door haar hoeveelheid geld en naam, heeft Britney tenminste nog wat plaatjes verkocht. Jessica lijkt het vooral goed te doen als de ondeugende versie van ‘America’s Sweetheart’. Nu Paris d’r zangcarrière tijdelijk op een laag pitje staat, en Britney voornamelijk aan image(re)building doet, lijkt de weg vrij voor Jessica om hun plaats in te nemen met haar nieuwe album A Public Affair.



Vorig jaar zomer kwam het album al uit in de VS. Platenmaatschappij Sony verwachtte veel van de verkoop en had hoog ingezet. Om de boel nog een beetje aan te stoken werd er nog een klein relletje veroorzaakt: het gerucht kwam naar buiten dat ze uit zou gaan met John Mayer. Een singer-songwriter die in de VS aanboden wordt om zijn muzikaliteit en ze zou van zijn goede naam gebruik willen maken. Het mocht niet baten. Vijf weken nadat het album was uitgebracht was het al uit de Billboard 100 gevlogen. De verkoopcijfers bleven enorm achter en al gauw vlogen de artikelen over het floppen van het album rond. Nu de gemoederen aan de andere kant van de oceaan weer enigszins zijn bedaard, zijn wij aan de beurt.

Op A Public Affair presteert de inmiddels 26-jarige blondine het te klinken als een 16-jarige tiener. Ze zingt over die leuke B.O.Y., schudt nog eens met d’r kont op Push Your Tush, en hijgt zich door Fired Up heen. Ook ontbreekt de bedenkmatige cover van These Boots Are Made For Walking niet. Jessica d’r teksten zijn precies zoals je die van haar verwacht: oppervlakkig, simpel, en bezitten een hoog legally blonde gehalte. Een voorbeeldje uit de eerste single A Public Affair: “Hey Baby, I see you looking over here baby. Are you gonna keep looking - or get up? And talk to me. Here's an opportunity that you don't wanna miss tonight”. Mix een dergelijke tekst met samples van Madonna’s Holiday en Marvin Gaye’s Ain’t No Mountain High Enough, en je hebt een hit moeten de producers hebben gedacht. Helaas resulteert het in een liedje dat het vooral heel goed zal doen bij het Jetix en Nickelodeon publiek. Ook de rest van het album bestaat uit jaren tachtig pop, clubbeats, bubblegum pop, en hier en daar een vleugje oude soul: eigenlijk dus hedendaagse pop pur sang. De niet eens zo slecht uitgevoerde cover van Patti Griffith’s Let Him Fly geeft het album een beetje meer eigen waarde, maar weet bij verre na niet de rest te redden. Toch is het album strak geproduceerd, en lijkt over elke noot dubbel en dwars te zijn nagedacht. Maar dat ze een sterk managementteam achter haar heeft (lees papa Joe) wisten we al uit Newlyweds.

Eigenlijk is haar muziek ronduit niet te pruimen: muzikaal gezien nul komma nul diepgang, ze sampled alles wat er los en vast zit, en tekstueel komt ze niet veel verder dan “Baby come on and give it to me. Swing with me baby” (uit Swing With Me). Ach, maar wat scheelt het eigenlijk ook. Haar muziek lijkt slechts een manier om haar andere ronde kwaliteiten ten toon te stellen. Alleen voor de liefhebbers dus.


Label: Epic Records Releasedatum: 3 april 2007
Waardering: