DVD: Trespassers
Een groepje surfers heeft de ideale plek gevonden om te surfen. Een verlaten Mexicaans strand is de ideale lokatie om met een plank over de golven te surfen. De golfstroom knalt namelijk vlak langs het onbewoonde schiereiland, waardoor er golven van een paar meter hoog voorkomen. Het groepje geniet met volle teugen en nodigt per telefoon een tweede groep uit om mee te komen feesten. Die tweede groep besluit af te zakken naar het strand met de exotische naam Punto Abri Ojos. Als ze aankomen blijkt dat het beloofde strand echt voldoet aan alles wat hun vrienden hebben gezegd en niets lijkt een sportief feest in de weg te staan. Maar waar zijn hun vrienden eigenlijk? Het enige dat ze vinden zijn hun auto en motorfietsen en even later zelfs een aantal plukken menselijk haar. Beetje bij beetje komen ze er achter dat er iets gruwelijk mis is met het schiereiland: ze hebben verboden grond betreden en lijken dat te moeten bekopen met een gruwelijk lot.
Het eerste dat opvalt aan Trespassers is dat het lijkt alsof je weer bent aanbeland in de jaren tachtig. Alhoewel de hoofdpersonen gewoon gebruik maken van hun mobiele telefoon en er nergens verwijzingen worden gemaakt naar de jaren tachtig, ademt de film een zekere sfeer uit die doet denken aan de hoogtijdagen van het horrorgenre. Ook hier begint een groepje tieners aan een roadtrip, al worden ze nu niet tijdens, maar pas na hun reis met de gruwelijkheden geconfronteerd. Om het geheel wat meer realiteit mee te geven hebben de makers ervoor gekozen om de gewone beelden af te wisselen met homevideobeelden, waardoor je het idee krijgt mee te kijken met de slachtoffers. In de eerste 45 minuten weet de film een wat mysterieuze sfeer neer te zetten, waarbij je als kijker echt voor een raadsel staat. Als een van de hoofdpersonen ontdekt dat er regelmatig mensen op een gruwelijke wijze op hun einde komen, zakt het verhaal in en worden er veel onduidelijkheden gecreëerd. De uiteindelijke verklaring voor de afschuwelijke gebeurtenissen, hoe origineel ook, is al even zwak als de camera waarmee de donkere scènes zijn opgenomen. Voor de liefhebber van de zogenaamde 'gore' is die verklaring wel het enige hoogtepunt van de film, want voor de rest blijft het vooral bij wat vage beelden op afstand.
Alhoewel het idee achter Trespassers een goed begin kan zijn voor een geweldige film, blijft het helaas vooral bij een goed idee. Aan de relatief onbekende acteurs ligt het niet, die voldoen prima aan datgeen wat je van ze verwacht, maar de regisseur heeft gewoon een paar steken laten liggen. Allereerst door twee onhandige rustmomenten in te bouwen, waarbij vooral die op het einde (zo'n dertien minuten voor de aftiteling) de matige vaart er definitief uithaalt. De te donkere scènes zijn bedoeld om een extra spanningsveld te creëren, maar zorgen er vooral voor dat het geheel meer een hoorspel wordt dan een spannende film. Het is dan ook een optelsom die erin resulteert dat Trespassers slechts een matige produktie is, uitgebracht op een enkele disk zonder extra's.
Label: Paradiso Films Releasedatum: 5 mei 2007 Kijkwijzer:
Waardering film: 
Waardering extra's: n.v.t.
