CD: Grinderman - Grinderman
Met de eerste twee songs lijkt het doel meteen al bereikt. Instrumentaal hard en laag, Cave schreeuwt zijn teksten eruit alsof de Apocalyps al begonnen is. Teksten die er mogen zijn overigens, zoals No Pussy Blues, over een seksueel gefrustreerde man. Komisch, met gierende en grommende gitaren als begeleiding, maar nog altijd even poëtisch. "I read her Eliot, read her Yeats / I tried my best to stay up late, I fixed the hinges on her gate / But still she just never wanted to".
De liefhebbers van de oude Cave zullen hun geluk niet op kunnen. Het beest in hem lijkt zich al die jaren achter de ballads te hebben verscholen, en komt nu, met een elektrische gitaar in de hand en een dikke snor, harder dan ooit tevoorschijn. Maar ook voor de liefhebbers van zijn zachte kant valt er nog genoeg te genieten. Naast vuige rock 'n roll is er bij Grinderman ook ruimte voor bluesinvloeden en gevoelige songs over de liefde. Het trage, wonderschone Man In The Moon is dan ook het opvallende hoogtepunt. Vooral tekstueel weer even geniaal zoals we Cave kennen; "My daddy was an astronaut / That’s what I was often taught / My daddy went away too soon / Now he’s living on the moon"
Het enige probleem met het album is de beleving. Grinderman maakt muziek die je moet voelen. De bas moet kraken en de gitaren moeten schreeuwen tot je haren ervan overeind gaan staan. De zang moet je, het liefst in een donkere, rokerige kelder in het zuiden van Amerika, in extase brengen. Je moet in de muziek opgaan als Solveig Dommartin in Der Himmel über Berlin. Op plaat komt dat er helaas niet altijd helemaal uit.
Label: Mute Releasedatum: maart 2007 Waardering:
Must See/Buy/DoAanraderRedelijkTsjaa...STAY AWAY!!!!