CD: Green Pitch - Ace of Hearts

Nu de Deense band Green Pitch bij het internationaal goed bekend staande Rykodisc getekend heeft, is de kans groot dat je Green Pitch ook meer tegen zult gaan komen op flyers van concertzalen. En anders wel als naam in een of andere line-up, want het festivalseizoen is weer bijna begonnen. Sinds 9 maart is dan ook het nieuwe album van Green Pitch uit: Ace of Hearts.


Heel veel is er niet bekend over Green Pitch, een band die al in 1998 werd opgericht door zangeres Rex Garfield - geen familie van - en gitarist Ste Rasch. Ze begonnen samen met het schrijven van songs. Na een ernstig auto-ongeluk twee jaar later raakte Garfield tot haar middel verlamd. Ze bleef echter vastbesloten nieuwe liedjes schrijven die resulteerden in de eerste EP: The Outlet Pass (2001). Nu is er dus het eerste volwaardige album Ace of Hearts, waar ook nieuwe bandleden als gitarist Kristian Kristensen, drummer Michael Brandt (beiden van The River Phoenix) en multi-instrumentalist Moogie Johnson (Munck/Johnson) aan meewerken.

Ace of Hearts opent met het zeer ingetogen In Amsterdam, dat met de frisse doch breekbare zang van Rex Garfield de rest van het dromerige album inluidt. Het toch al "stille" openingsnummer wordt gevolgd door de even lieflijk gezongen openingszin van Slow Down: 'It's Time to Slown Down', en dat terwijl het album toch al zo kalm begon. Gelukkig is het derde nummer Reverse een stuk meer up-tempo, zonder de dromerigheid te verliezen. Reverse klinkt door het lo-fi geluid eindelijk iets rauwer, en door de wat knauwerige samenzang klinkt er zelfs een vleugje Breeders door, alsof Kim Deal een nootje mee lijkt te zingen in het opgewekte nummer. Als zij al niet met een heerlijke zoemende bas terug te horen lijkt te zijn in het nummer Liverpool. Deze nummers geven het album dan ook af en toe de nodige pit(ch).


Dat is ook wel nodig, want waar het album zo ingetogen begon, sluit het net zo af zoetjes af met het pianoliedje Diner. Dan is het te hopen dat Ace of Hearts ook nog een wat steviger en machtiger gerecht op de menukaart heeft staan. Een licht voorgerecht en een even luchtig toetje ligt immers wel heel licht op de maag. Gelukkig is er naast alle lieflijke ingetogenheid en de Björk-achtig aandoende klanken ook af en toe plaats voor ouderwetse bombast.
Zoals Unpredictable, Illogical, waar zwaar aangezette violen de stilte af en toe overnemen, zonder de zachte maar wel sterke stem van Garfield te overvleugelen. Dit is dan ook één van de meer uitbundige tracks op het album, dat maar ruim een half uurtje duurt. Het is dan ook knap dat Green Pitch in dit korte tijdsbestek zoveel stemmingen kan weergeven. 34 minuten en 50 seconden luistermuziek, van eenvoudige schoonheid, maar van net zoveel klasse.


Label: Funzalo/Ryko Releasedatum: 9 maart 2007
Waardering:


Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!