CD: Simon Webbe - Grace

Wie het opgewekte gitaar-gepingel al herkende uit zijn single Coming Around Again wist het al: Simon Webbe is hier met zijn tweede plaat. Om deze CD op te nemen cancelde Webbe vorig jaar nog een concert hier in Nederland, maar met de release die daaruit is voortgekomen maakt hij het weer een klein beetje goed. Met Grace levert Simon een plaat vol vrolijke en zwoele (wat wil je ook met zo'n stem) nummers. Folklore, RnB en pop gaan wederom in de mix. Het logische vervolg op Sanctuary, dat is Grace.




Vanuit een boyband uitgroeien tot een succesvolle soloartiest, het is iets dat weinigen is gelukt. We hebben Robbie Williams, Justin Timberlake... en dat waren ze wel? Waar de heren van de Backstreet Boys zelfs faalden lijkt het Simon Webbe (voormalig Blue bandmember) toch te gaan lukken. Zijn solodebuut werd in de eerste instantie lauwtjes ontvangen, maar bevatte toch enkele nummers die op de radio grijs werden gedraaid. De populairste daarvan, No Worries, is dan ook als bonustrack terug te vinden op Grace.

De twaalf nieuwe nummers van Grace zijn stuk voor stuk nummers waarin Webbe zijn hart bloot legt. Titels als My Soul Pleads for You en Angel (My Life Began With You) spreken voor zich, dus complimenten voor het schrijfwerk. Binnen een jaar met een nieuw album op de proppen komen is sowieso al een prestatie, maar meestal komt dat de kwaliteit van het werk niet ten goede. Op deze plaat is die regel echter niet van toepassing. Grace is een samenhangend geheel, heeft een duidelijke stijl, goede teksten en Simons donkere stem klinkt weer als vanouds. Kortom: de fans krijgen wat ze verwachten.

De titel van deze plaat is net zoals bij Sanctuary tevens de titel van het laatste nummer van het album. Grace en Sanctuary zijn overigens ook vergelijkbare songs. Ze gaan over je thuis vinden, eindelijk je doel bereiken. Dat ene moment van rust in de chaos. Oppeppende, motiverende en toch rustgevende nummers zijn het. Rustgevend is echter niet hoe je deze plaat in zijn geheel zou omschrijven. Het folklore/pop geluid begint namelijk de overhand te krijgen en wanneer ik de CD in mijn CD-speler stop wil ik hem bijna meteen weer uitzetten. Hier moet je wel voor in de stemming zijn! Als er zoiets bestaat als overkill aan feel good gejengel dan balanceert Grace toch wel op de grens.

Take your Time is lekker funky, Fool for You is helemaal goed, maar nummers als Go to Sleep en You Ain't true to Yourself zijn een brug te ver met zelfs een tikkeltje country. Toch jammer dat Simon voor die richting kiest terwijl zijn stem zich optimaal leent voor Soul en RnB nummers. Is het een poging om meer radiotijd te krijgen? Is het simpelweg Simons muziekvoorkeur? Wat de achterliggende gedachte ook mag zijn, het is wat te veel van het goede. Een teleurstelling is Grace allerminst, maar hij kan niet aan zijn voorganger tippen; die kan lekker mee onder de zonnebank.


Label: EMI Releasedatum: 3 februari 2007 Waardering:

Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!