CD: The Holloways - So This Is Great Britain?
Wat een lol hebben die jongens op deze cd. Deze vierkoppige band uit Noord-Londen bestaat uit Alfie Jackson (zang, gitaar, harmonica), Rob Skipper (zang, gitaar, viool), Bryn Fowler (bas en achtergrondzang) en Dave Danger (drums). De band is gevormd tijdens de herfst van 2004 in Nambucca, een kroeg waar allerlei bandjes komen om te spelen. Nambucca is gelegen aan de Holloway Road, waar hun bandnaam dan ook op gebaseerd is. Deze cd is hun debuutcd.Deze cd staat vol lollige melodietjes, die uitstekend passen bij de vrolijke teksten. De cd opent met de titelsong, 'So this is Great Britain?' waarvan ik hoop dat de Beckhams de songtekst niet zullen horen, ze zouden het niet leuk vinden. Een lekker snel nummer met een behoorlijk sarcastische tekst. Het tweede nummer 'Generator' is hun tweede single (in de UK althans), waarvan de videoclip ook aan de cd toegevoegd is. Een paar nummers later komen we 'Two left feet' tegen. Dit nummer wordt begin maart in de rest van Europa als hun eerste single gelanceerd tegelijk met de cd. Goed meezingbaar melodietje met een lekker sukkelig songtekstje. Het volgende nummer 'Reinvent myself?' draagt wat maatschappijkritiek met zich mee ("So why should I reinvent myself when the world that I see will not change for you and me?"). Het daaropvolgende nummer 'Most Lonely Face' is één van mijn favorieten. Na al die vrolijkheid valt juist dit nummer op, omdat het wat melancholisch aandoet. De tekst is een tikje aan de trieste kant en de muziek gaat daarin feilloos mee. Het maakt je nieuwsgierig naar de feiten waar dit nummer op is gebaseerd. Maar daarna gaan we weer verder met 'Malcontented One' ("I am the Malcontented One. I don’t fit in and I never have done"), dat alweer een stuk vlotter klinkt, alhoewel de tekst best zwart is. Het laatste en dertiende nummer van deze cd is 'Fuck ups', dat een paar leuke tempowisselingen heeft en natuurlijk de leukste tekst ("All the fucked up fuck ups"). Dat de zangers niet af en toe struikelen over hun woorden in het tempo dat de meeste nummers volgen, is bewonderenswaardig. Meezingen lukt alleen in refreinen en als je de tekst echt weet.
Kortom, lekker punky popliedjes met scherpe teksten, waar je om kunt lachen en huilen. Ze lijken te zeggen wat ze denken en verbergen hun kritiek niet achter onbegrijpelijke metaforen. Desondanks is hun enthousiasme en plezier leuk en aanstekelijk. Als debuutcd is dit album geslaagd. Hier en daar zijn de nummers wat kaal, maar de identiteit van de Holloways spreekt er wel uit. De Holloways laten zien zichzelf niet al te serieus te nemen en ik denk dat dat een goed advies is voor de luisteraar; gewoon lekker luisteren. Ik zal uitkijken naar hun volgende cd, om te zien hoe ze hun geluid ontwikkeld hebben. Hun liveoptredens schijnen erg goed te zijn, waardoor ik hoop dat ze nog eens naar Nederland zullen komen.
De cd bevat een extra track, die af te spelen is op de computer. Na installatie en registratie kun je de screensaver gebruiken en wordt je Holloways-nieuws dagelijks bijgewerkt. Dat is natuurlijk allemaal niet zo interessant, maar die videoclip van het nummer 'Generator' is leuk om te zien.
Label: TVT Records Releasedatum: 3 februari 2007
Waardering:
Must See/Buy/Do AanraderRedelijkTsjaa...STAY AWAY!!!!
