CD: The Blue Van - Dear Independence
De bandleden groeiden op het platteland op, een plek in Denemarken waar niet veel bands ontstaan. Toch grepen ze op twaalfjarige leeftijd hun instrumenten en probeerden de geluiden van The Small Faces, Cream en The Pretty Things te kopiëren. Misschien ligt het aan het platteland of het feit dat ze afstammen van truckers, boeren en timmermannen, maar het geluid heeft een echt 'Southern' en ruraal tintje. R&B uit de oude doos; vinyl waar je het stof van af moet blazen. Het roept een gevoel op van dubieuze bruine kroegjes waar de zandkorrels doorheen wervelen, mannen met grove (bakke)baarden en pick-up trucks die over een dirtroad de avondzon tegemoet scheuren.
Soms klinken de Beatles er een beetje in terug (al is The Blue Van een stuk ruiger en rauwer). Een Hammondorgeltje, straffe drums (het Biff-Bang-Pow geluid zoals ze het zelf noemen) en bluesgitaartjes te over. De Yardbirds is een referentie die vaker naar voren treedt, zoals in Goldmine. Ook Rico en Independence hebben die groovy eigenschappen. Om de balans in het midden te houden bieden de mellow tracks The Poet Tree en White Dominos tegenwicht.
Toch mist de plaat echte uitschieters die je aandacht vastgrijpen en niet meer loslaten. Het blijft allemaal wat te braaf. Momentarily Sane zou je zo in 'Happy Days' kunnen gebruiken, tijdens een scène waarin Richie en Potsie een rootbeertje achterover tikken en het over die dekselse punnikcompetitie van afgelopen week hebben. Zo braaf ongeveer. De band zou er goed aan doen zich te focussen op het Yardbirds-geluid, waar gitaar en groove hand in hand gaan zonder al te brave concessies te hoeven doen.
Label: TVT Records Releasedatum: 2 februari 2007
Waardering:
Must See/Buy/DoAanraderRedelijkTsjaa...STAY AWAY!!!!