CD: The Ataris - Welcome the Night
Deze vijfde cd van de band The Ataris is een zware bevalling geweest. Eind 2004 ging de band tijdelijk uit elkaar, na 18 maanden non-stop touren en vier studio-albums was het einde van The Ataris in zicht. Zanger Kristopher Roe gaf aan het touren en zijn bandmaatjes beu te zijn. Daarnaast had hij wat privéproblemen. Twee bandleden, de bassist en de drummer, vertrokken definitief en Roe deed niets anders dan schrijven, lezen en de zin van het leven zoeken. Er kwam weer wat beweging in de zaak door enkele nummers die gitarist John Collura had geschreven en aan Roe liet luisteren. Roe was enthousiast en schreef als antwoord ook wat nummers. Al snel hadden ze meer dan genoeg materiaal en in een volledig andere stijl dan voorheen, zonder hun identiteit als band kwijt te raken. Met behulp van een paar nieuwe bandleden is er als resultaat van deze rustperiode nu de cd Welcome the Night.De cd opent met het lekkerste nummer van de 13 aanwezige nummers, Not capable of love. Het doet mij bij die eerste zanglijn even denken aan Heroes del Silencio, maar die gelijkenis is snel weer verdwenen. Het is een nummer met een vlot tempo, lekker veel gitaarherrie en een zanger die zijn hart uit zijn lijf zingt. De tekst lijkt inderdaad een weergave te zijn van de persoonlijke problemen die Roe had. Er volgen een paar mindere nummers, waarna met het nummer And we all become like smoke de aandacht weer helemaal bij de cd getrokken wordt. Melancholisch en sfeervol. Je hoort de zanger luidruchtig adem naar binnen zuigen tussen zijn zinnen, wat de kracht van het nummer vergroot. Hij is er helemaal bij, dus dan ben jij dat als luisteraar ook. Het volgende nummer, Connections are more dangerous than lies, is weer wat harder en bijna agressief gezongen. Het is moeilijk de wat langzamere nummers te waarderen, omdat juist die hardere en agressievere nummers verslavend zijn. Het afsluitende nummer, Act V scene VI and so it ends like it begins is een uitstekende uitsmijter met zijn lage, kalme melodie.
De cd is een uitspatting van kracht en emotie. Ik had een tikje meer afwisseling in nummers wel leuk gevonden, maar de cd maakt zo wel een mooi energiek geheel. Heel af en toe gaat de cd vervelen, maar als je hem weer even weglegt, is dat eerste nummer toch weer sterk genoeg om je plezier in The Ataris terug te krijgen. De songs zijn niet in gedeelten opgenomen, maar als volledige nummers. De zeven huidige leden van de band sloten zich een half jaar op in een oud huis in Arizona, waar ook opnamemogelijkheden waren. Zo konden ze maandenlang gewoon voor de lol spelen en de leuke dingen opnemen. Al zijn sommige nummers wat mat en te veel van hetzelfde, de cd is wel de moeite waard door die handvol hele goede songs. Daarnaast is de rauwe sfeer van de cd erg aantrekkelijk. Een aanrader voor de liefhebber van gewoon eerlijke gitaarrock.
Op www.theataris.com is onder andere dat verslavende eerste nummer te horen.
Label: Sanctuary Records Releasedatum: 23 februari 2007
Waardering:
Must See/Buy/Do AanraderRedelijkTsjaa...STAY AWAY!!!!
