DVD: Lady in the Water
De knullige conciërge Cleveland Heep (Paul Giamatti, van de ondergewaardeerde film Sideways) ziet 's nachts iemand in het zwembad van het appartementencomplex The Cove. Hij struikelt en dondert na een harde klap op het beton het zwembad in, om gered te worden door de engelachtige Story. Zij is een narf en leeft in een geheime ruimte onderin het zwembad. Snarf? Nee, een narf, een waternimf die volgens een oude mythe iets kan losmaken bij de juiste persoon. Die zal vrij van twijfel dan een verhaal kunnen schrijven waardoor uiteindelijk de wereld zal veranderen. Alles wat daarvoor hoeft te gebeuren, is dat die persoon de narf ziet. En zo begint het verhaal vrij luchtig. Alles wat Cleveland hoeft te doen om haar te helpen, is zijn huurders afgaan en eens polsen wie er toevallig bezig is met een schrijfsel. Voor de kijker betekent dat een bonte verzameling aan karakters, allen apart maar wellicht zonder al te veel diepgang, geheel in lijn met een gemoderniseerd sprookje en genoeg voer voor kinderloze critici. Dat deel van het verhaal is niet zo moeilijk, maar uiteraard zal de narf ook nog terug moeten naar haar eigen wereld. Dat gaat niet zo soepel, er blijken meer duistere wezens rond te lopen. Gelukkig is er ook een huurder die meer weet van deze oude mythe en blijken er meer huurders een rol te hebben. Niet alleen wie is de vraag, maar ook hoe. Weer een makkelijk kritiekpuntje: de bewoners gaan maar al te makkelijk mee in het verhaal. Alhoewel, als je gewoon uitgaat van het goede in de mens, waarom niet? Daar zit de meest opvallende moraal van het verhaal: iedereen heeft iets speciaals in zich, zonder het zelf te weten. Hoe nutteloos je ook lijkt. Zo hoort het ook in een sprookje en uiteraard heeft de film ook een goed einde.
Het begin was ietwat minder, Shyamalans Lady in the Water werd nou niet echt positief ontvangen. Eigenlijk werden de bakken met rotte tomaten al ruim voor de teaser besteld. Na The Sixth Sense, Unbreakable, Signs en The Village, films die vooral draaien om een bijzonder plotwending, zou Shyamalan vast flink op zijn bek gaan en het met ruzie vertrekken bij Disney hielp ook niet veel. Dat leek dus echter meer op meeloopgedrag van de critici dan een oprechte beoordeling. Negatieve kritiek is immers ook een stuk makkelijker dan positieve kritiek en eerlijk is eerlijk: Lady in the Water reikt genoeg stokken om te slaan aan. Daar kan dankbaar gebruik van gemaakt worden, de makkelijke weg, of je laat je gewoon meevoeren door het verhaal, wat vooral de plezierige weg is. Dat schijnt niet iedereen even makkelijk af te gaan. Zeiken hoort er nu eenmaal bij. Een ding waar de critici geen gelijk in kregen: deze keer draaide de film niet om een plotwending.
Het geknies van de pers komt terug in de film middels de knorrige betweterige filmrecensent Mr. Farber, die simpelweg de enige grijze muis in het verhaal is. Wellicht laat Shyamalan zich zelf nu ook iets te veel leiden door wrok jegens de pers, maar zijn wraak kan dan wel als zoet betiteld worden. De rol van dit sujet is ietwat overbodig voor het verhaal, doch erg vermakelijk. Je zou het een sidekick kunnen noemen, een geintje tussendoor. Farber geeft droog zijn blik op symboliek en filmplots weer, die uiteraard sterk overeen komen met het verhaal dat Cleveland en zijn bewoners meemaken. Kritiek die niet onbekend in de oren klinkt, laat je feitenkennis niet in de weg staan van simpelweg genieten. Het verhaal gaat potverdikkie over een mythe van een waternimf! Er komen narven en scrutchen in voor, het is bedacht als verhaaltje voor zijn kinderen! Tuurlijk is dat niet echt! Net zo min als de mening van een recensist een feit is. De stok waar ik me wel in kan vinden is de rol van Shyamalan zelf. Hij speelt zelf de schrijver, die de wereld zal veranderen met zijn verhaal. Laten we hopen dat het niet zo bedoeld is, want het getuigt anders van een heel groot ego. Daar komt niemand mee weg, ook Shyamalan niet. Het moet wel gezegd worden dat de geplande acteurs voor deze rol allen bedankt hadden, wat natuurlijk ook wel een teken aan de wand is.
De DVD zelf is visueel puik afgewerkt. Er staat extra materiaal op, uiteraard de trailers, maar ook enkele weggelaten scènes, een gag reel, audities, een soort van behind-the-scenes en een kort interview met Shyamalan over het ontstaan van de film. De behind-the-scenes, genaamd weerspiegelingen van Lady in the Water gaan over diverse aspecten van de film, van de wezens tot en met de bouw van de set. Deze keer geen losse quotes zuiver bedoeld als perskit, maar een afgerond geheel, wel een beetje als PR. Helaas wordt er niet ingegaan op diepere thema’s in het verhaal en is er ook geen extra commentaartrack onder de hele film. Alhoewel, Shyamalan geeft het zelf al aan: kinderen zien al die kleine details in een hoekje weggestopt en maken daar een compleet verhaal van. Laat je niet bederven door het moddergooien van de pers en heb vertrouwen in de fantasiewereld van Shyamalan. Al is het alleen maar om te hopen op een toekomstige film die wél iedereen tevreden kan stellen.Label: Warner Bros Releasedatum: 10 januari 2007
Kijkwijzer:
Waardering: 
Must See/Buy/DoAanraderRedelijkTsjaa...STAY AWAY!!!!