CD: The Brand New Heavies - Get Used To It

Zo hoor je niets van een band tien jaar lang, en zo zijn ze er weer ineens. The Brand New Heavies in dit geval. Tien jaar geleden waren zij samen met Incognito en Jamiroquai de grootsten in het zogehete acid jazz genre. Deze jazzstijl zou je ondertussen het beste kunnen beschouwen als vergane glorie. Jamiroquai maakt steeds vaker disco-achtige nummers en heeft nog maar vrij weinig weg van wat het was, een vorm van (experimentele pop-) jazz met een vleugje funk. Op de nieuwe plaat van The Brand New Heavies Get Used To It kun je helaas constateren dat hetzelfde gebeurt.




Tien jaar geleden leunde hun muziek al veel op de disco en funk uit de jaren zeventig van de vorige eeuw. Op de nieuwe Brand New Heavies vinden we ook veel R&B: We Won't Stop kopieert regelrechte zangmelodielijntjes van Destiny's Child Bills, Bills, Bills (die het zeer waarschijnlijk weer van een andere R&B klassieker zullen hebben). Zangeres N'Dea Davenport klinkt bij tijd en wijlen als een moderne Aretha Franklin, soms als Mary J. Blige, maar nergens zodanig dat je het een eigen stemgeluid kunt noemen. Op de titeltrack Get Used To It klinken de zangmelodieën wederom verdacht bekend in de oren.

Enkel op All Fired Up en I Just Realized hoor je nog duidelijk de acid jazz invloeden van vroeger terug. Deze twee nummers vormen dan ook meteen het hoogtepunt van de plaat. Er wordt weer voorzichtig gesnuffeld aan een wat meer experimentele vorm van muziek maken. Vooral op laatstgenoemde legt de drummer een uiterst fijne beat neer. De rest van de plaat is gevuld met ouderwetse funk, inclusief Stevie Wonder-achtige synthesizer-harmonieën. All Fired Up moet het vooral hebben van het aanstekelijke basloopje. Ook dat is een oeroud funkconcept, maar ze weten het hier wèl te laten werken.
De tekst van openingstrack We've Got is ronduit treurig ''Hope you're ready here we come, ain't gonna quit until the job is done''. Hoe vaak we wel niet (een variant op) dat zinnetje gehoord hebben. Als je dan ook nog eens het hele refrein vol-yeaht, en een nummer op je plaat Sex God betitelt, dan maak je bij mij nog weinig kans op slagen.

Begrijp me niet verkeerd; The Brand New Heavies weten nog steeds te swingen, maar het klinkt te geforceerd, en te bekend. Sommige bands profileren zichzelf sterker naar mate de tijd vordert. The Brand New Heavies lijken dit te hebben willen doen, door veel te veel terug te vallen op bekende funkconcepten. Helaas slaan ze op deze plaat de plank mis. Een duidelijk geval van vergane glorie.


Label: Universal Music Releasedatum: 27 november 2006
Waardering:


Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!