CD: Green Hornet - So Much To Give
Niet de Greenhornes uit Detroit, maar Green Hornet, uit Grun. Vernoemd naar Batmans belangrijkste concollega (met Bruce Lee als zijn hulpje Kato). Maar dat is ongeveer alles dat Green Hornet met het verre Oosten te maken heeft.
Groezelige rock, gekweekt op een cocktail van steroïden, en vermengd met blues. Zeg nou zelf, daar hoort een Hammond orgel als vanzelf bij. Vreemd eigenlijk dat ze dit geluid met niet meer dan een trio neerleggen. Veel geronk, veel fuzz, een tsunami van geluid dendert op je af, gedreven door een overdaad van energie. Met de autoradio driekwart opengedraaid, maakt de duivel zich van mij meester, tanden klemmen op elkaar, het gezicht verstart. Ik buig me over het stuur, paaltjes schieten in een waas aan me voorbij, in een steeds sneller tempo, voortgejaagd door de muziek. *flits*. Zo'n plaat dus, dat So Much To Give.
Het album heeft het vermogen om een soort van trance te weeg te brengen. Ik denk dat dit waarschijnlijk te maken heeft met de donkere ondertoon. Een soort voortdurende brom, een mantra. Waarmee Green Hornet dan toch opeens iets van het verre Oosten geleend heeft. Juist die flow van de nummers geeft dit album een extra. Kent iemand 7Zuma7 nog, die hadden dezelfde dreun maar dan anders? Het chocolaatje op de taart is 'Get Some', waarmee The Spades/Peter Pan's Speedrock's 'Gotta get some' degraderen tot een kinderdeuntje (niet helemaal waar, maar dichterlijke vrijheid, weet je wel). Niet door snel- of hardheid, maar door behekste zang en drums, en een magistrale en magische gitaarbreak. Zo eentje van zeven seconden, die je een half uur in repeat wil luisteren, om er vervolgens wekenlang gestoord van te worden.
Het nadeel van dit album? 34 Minuten is veel te kort. Daarvoor heeft God, Allah of Beëlzebub (schrappen naar believen) geen zilveren schijfjes met een potentie van 70+ minuten geschapen op z'n vrije dag. Al is Green Hornet misschien wel meer een vinylband. Bovendien is 'Get Some' de onbetwiste winnaar op dit album, onbewust meet ik daar de andere nummers vanzelf aan af. Niet eerlijk? Lekker puh! 'So Much To Give'? 'Get Some' is het antwoord.
Diepzinnig is het niet, gewoon een lekker vuige ronkende schreeuwerige fuzzy rock plaat. Zijn die kerstballen al opgeborgen? Jingle bells, baby, jingle all the way...
Label: Excelsior Recordings Releasedatum: 15 januari 2007
Waardering:
Must See/Buy/DoAanraderRedelijkTsjaa...STAY AWAY!!!!
