DVD: De Wim Verstappen filmcollectie

Vraag een willekeurige voorbijganger naar zijn of haar mening over de Nederlandse filmindustrie en de veelal overbodige seksscènes zullen snel ter sprake komen. Bijvoorbeeld Paul Verhoeven lijkt altijd de neiging te hebben om zijn actrices in al hun glorie in beeld te brengen. Veelal wordt echter ons gehele filmklimaat hier op beoordeeld. Onterecht natuurlijk, aangezien het vaak best goede films zijn, en vooral omdat we bijvoorbeeld op het gebied van documentaires één van de toonaangevende landen zijn (geweest). Als er echter iemand voldoet aan het archetypische beeld van de Nederlandse filmmaker is het Wim Verstappen wel. Samen met producent Pim de la Parra (Pim en Wim) was hij één van de grondleggers van onze naoorlogse cinema. In navolging van de Nouvelle Vague werd de speelfilm nieuw leven ingeblazen.




Verstappen brak als regisseur in 1971 door met het vernieuwende en taboedoorbrekende Blue Movie. De film werd in eerste instantie verboden vanwege de expliciete seksscènes, maar kwam uiteindelijk toch in de bioscoop en staat nog steeds in de top 10 van de best bezochte films in ons land aller tijden. Niet vanwege de kwaliteit, de regel dat vernieuwing niet altijd verbetering is gaat hier zeker op, maar omdat iedereen zo nieuwsgierig was waarom iedereen er schande van sprak. Helaas is de kwaliteit uiterst beroerd, de kleuren kloppen niet en er missen behoorlijk wat stukken. Mocht je opgewonden raken van het naakte lichaam van Carry Tefsen, wat ik mij haast niet kan voorstellen, dan is het zeker een aanrader. Voor de rest is het gewoon een mooi tijdsbeeld van de vrije jaren '70, de naïeve en onschuldige blik op het leven heeft zo zijn charmes.

Met de kwaliteit van de overige dvd's in deze box, zowel de beeldkwaliteit als het verhaal, is het ook weinig hoopvol gesteld. VD uit 1972 is nog wel aardig. De hele familie Van Doorn doet het met elkaar, en runt gezamenlijk een bedrijf in vlees en anticonceptie. Wederom een mooi beeld van de vrije seksuele moraal, en ook de rolletjes van Sonja Barend en Piet Römer zijn leuk om te ontdekken. En Kees Brusse en Hugo Metsers neuken er net als in Blue Movie weer flink op los, wat wil je nog meer?



Blue Movie


Dakota (1974) en vooral Grijpstra en de Gier: De Ratelrat (1987) zijn echter om te huilen, zo slecht. Het spel tussen Rijk de Gooyer en Peter Faber is nog wel te pruimen, af en toe zelfs komisch. Maar het verhaal over een Friese boer die te maken krijgt met de Chinese maffia is haast nog belachelijker dan dat van Blue Movie. Wel zijn de kleine rolletjes van latere bekendheden als Mark Klein Essink weer leuk, maar voor de rest is het een film om snel te vergeten.

Gelukkig is er ook nog Pastorale 1943, duidelijk Verstappens' magnum opus, wat je uiteraard met een korreltje zout moet nemen. Het is echter wel degelijk een goede film, en wordt ook gezien als de meest realistische Nederlandse film over de Tweede Wereldoorlog tot nu. Het verhaal over landverraad en de dunne grens tussen goed en kwaad is te vergelijken met Zwartboek van Verhoeven. Pastorale 1943 mist de finesse en grootsheid van die film, maar dankzij een goed en spannend verhaal en eindelijk eens een goede cast (Renée Soutendijk, Rutger Hauer) erg vermakelijk, in tegenstelling tot de rest van films van Verstappen.

De vijf films van deze collectie bewijzen dat we Verstappen absoluut niet moeten zien als een goede regisseur, hij heeft zelf nog vlak voor zijn dood in 2004 toegegeven zich absoluut niet als een groot cineast te zien. De meeste films zijn om je dood te ergeren en doen nu erg gedateerd aan. Het is dan ook niet zijn werk waar we hem voor moeten eren, maar vooral alles dat hij voor de filmindustrie heeft gedaan, zoals het oprichten van Nederlandse Filmdagen (nu Nederlands Film Festival) en zijn rol binnen politiek-culturele organisaties zoals de Raad voor de Kunst. De waarde van deze box zit hem vooral in de historische betekenis van films als Blue Movie, en dus enkel aan te raden voor geïnteresseerden in de eigen filmgeschiedenis. Het ontbreken van extra's, op een kort interview bij Blue Movie na, is dan ook een gemiste kans. Vooral de ophef en invloed van de films maken het interessant, en dat is nu juist nergens te vinden op deze box.



Label: Strengholt MultiMedia Releasedatum: november 2006
Kijkwijzer: Waardering:


Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!