Film: This Film Is Not Yet Rated

De vierenvijftigjarige Kirby Dick is een documentairemaker die al zo een tien documentaires achter zijn naam heeft staan. Dit keer richt hij zijn pijlen op de Motion Picture Association of America, afgekort de MPAA. De MPAA is een organisatie die onder andere de leeftijdsadviezen verzorgt in Amerika. Zo goed als alle grote studio's zijn bij de MPAA aangesloten. Denk aan Sony, Walt Disney, Metro-Goldwyn-Mayer, enz.


De leeftijdsadviezen van de MPAA zijn al vaker bekritiseerd en ook Kirby neemt alleen de leeftijdsadviezen onder de loep. Veel mensen vinden dat de leeftijdsadviezen voor heel andere doeleinden worden gebruikt dan oorspronkelijk is bedoeld. De adviezen bepalen voor een groot deel of de film door een groot publiek gezien kan worden. Zo ben je als filmmaker er mooi klaar mee als je een NC-17 (geen toegang onder de achttien) rating krijgt. Dit heeft namelijk tot gevolg dat de film niet in veel bioscopen te zien zal zijn en de kansen op een flop groter worden. Niet zo verwonderlijk dus dat sommige mensen de MPAA ervan verdenken om de grote studio's een groot voordeel te geven en zich schuldig te maken aan propaganda praktijken. Dit alles wordt nog eens extra versterkt door het feit dat de MPAA erg geheimzinnig doet over de methodes waarop de adviezen tot stand komen en vooral het feit dat alle personen die de adviezen bepalen, niet bekend worden gemaakt.

Kirby laat in zijn documentaire korte interviews zien met bekende filmmakers die problemen hebben gehad met de MPAA. Zo komt bijvoorbeeld één van de makers van Southpark aan bod, de regisseuse van Boys Don't Cry, en de regisseur en hoofdrolspeelster van The Cooler. Vergelijkingen tussen filmscènes zijn ook een goed middel om de objectiviteit van de MPAA in twijfel te trekken en die zitten er dan ook meer dan genoeg in. Verder komt er nog een ruim aanbod van uitspraken van de MPAA voorbij die gemakkelijk in twijfel te trekken zijn. Kirby focust zich echter het meest op het vinden van de mensen die de adviezen bepalen en om die namen bekend te maken. Aangezien de MPAA zich in nevelen hult, huurt Kirby een privé detective in. Langzaam maar zeker wordt het mysterie van de advies-bepalers ontrafelt.

MPAA boycot langdurig vrouwelijk plezier?

Zoals je waarschijnlijk al doorhebt laat de film maar één kant van de medaille zien en krijgt de MPAA weinig ruimte om zich te verdedigen. Of iemand zit te wachten op de verdediging van de MPAA is echter maar de vraag, dus het is misschien niet echt een minpunt. Hoewel Kirby de namen van de advies-bepalers boven water krijgt en de leeftijdsadviezen meer dan genoeg in twijfel trekt, blijft de film toch een beetje aan de oppervlakte. De MPAA zal door deze film echt niet veranderen en doorgaan met hun al dan niet objectieve leeftijdsadviezen die voor elke film noodlottig kunnen zijn.

Wat er overblijft is echter wel een vermakelijke documentaire die zijn punten met, soms wel een open deur intrappende, humor, probeert over te brengen. Als je geïnteresseerd bent in de praktijken van de MPAA is het toch wel leuk om deze film te zien.


Label: A-Film Releasedatum: 7 december 2006
Kijkwijzer: Waardering:


Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!