CD: Jaap Fischer - De liedjes van...
Die ene Joop Visser was echter niet zo maar iemand. Jarenlang kwam hij elke zaterdagmiddag, naast namen als Jeroen van Merwijk en Drs. P, voorbij tijdens het Vara-radioprogramma 'Spijkers met Koppen' op Radio 2. Onder zijn alter ego Joop Visser, want zijn echte naam was Jaap Fischer. Deze naam herinnerde hem echter te veel aan zijn oude carrière in de vroege jaren '60. En juist dit verleden is nu verzameld op het album met de simpele titel: De liedjes van Jaap Fischer.
Dat Jaap Fischer (1938) bij het grote publiek altijd relatief onbekend is gebleven, is grotendeels te verklaren door diens wat nukkige persoonlijkheid, en zijn onwil om de publiciteit op te zoeken. Zijn cultstatus is hierdoor echter in de loop der tijd alleen maar gegroeid. De 24 liedjes die dit album precies één uur laten duren bewijzen dat Fischer zich kan meten met de beste Nederlandse tekstdichters aller tijden. Over het algemeen minder schilderachtig dan Lennaert Nijgh, maar vileiner en cynischer dan protestzangers als Boudewijn en Armand. Door zijn duidelijke articulatie klinkt Fischer soms wat gedateerd, maar zijn heldere stem, en dienende gitaarspel bewijzen maar weer eens het spreekwoord dat in eenvoud zich de meester toont.
Zo lukt het de geboren Utrechter om in het openingsnummer Om je geld (uit 1961) in minder dan twee minuten een heel verhaal te vertellen over een jongeman die een oudere vrouw heeft getrouwd om haar geld. Ook in Het Ei lijkt Fischer op het geweten van de luisteraar in te spelen:
Het lag nog warm, te leven in mijn hand,
ik mikte reeds zorgvuldig op de harde hete rand
Van de pan, en ik kon de geur al ruiken
Van dit al te vroeg geremde kuiken
Toen het ei zei, toen het ei zei:
"Denk eens dat het een jongetje is,
dat je hier gaat staan bakken
Denk eens dat het je broertje is dat zacht sist in de pan
Denk eens dat ie verkrampt uit angst de rand probeert te pakken
En dat ie dan terug in de boter glijdt
Wat dan? Wat dan?"
Op papier komt de tekst wellicht minder dwinged over, maar al luisterend grijpt Fischer je bij je strot. De veelal naargeestige ondertoon van diens teksten hebben vaak een verrassend einde. Ook in scherpe teksten als Het Kerkhof, De monniken en Kater weet hij de luisteraar altijd te raken met soms maar één enkel woord. De 'digital remasterde' liedjes, -soms opgenomen in een toilet om de akoestiek beter uit de verf te laten komen-, klinken onwaarschijnlijk intiem. Bij herbeluistering wordt de plaat beter en beter. Joop Visser wil zelf blijkbaar niet herinnerd worden aan de jaren 1961-1963, maar elke andere liefhebber van de betere Nederlandstalige teksten zou zich moeten schamen wanneer hij dit album niet heel snel in huis gaat halen.
Label: EMI Releasedatum: 22 oktober 2006
Waardering:
Must See/Buy/Do
AanraderRedelijkTsjaa...STAY AWAY!!!!
