Boek: Herman Jansen - De Ambtenarenplaag

Ambtenaren; ze zijn in ons land vaak doelwit van moppen en vooroordelen. Tijdens feestjes zijn er altijd wel anekdotes te horen over ambtenaren en hun regeltjes; hoe zeer die weer tot ergernis en hilariteit hebben hebben geleid. Ze zijn een makkelijk doelwit van grappen, maar hebben dat ook grotendeels aan zichzelf te danken. De overheid en het ambtenarenapparaat bevestigen ook vele malen de negatieve beelden die we hebben door in de praktijk ook daadwerkelijk zo omslachtig te werk te gaan dat bureaucratie hoogtij kan vieren en het de burger enorm stoort. We ervaren het vaak als 'burgertje pesten' en iedereen heeft wel zo zijn eigen ervaringen met het logge apparaat; van aanvraag van paspoort tot overmatige regelgeving bij aanvragen van vergunningen of het ervaren van over de balk gooien van 'ons' belastinggeld.




De vooroordelen die in het boek aan de kaak worden gesteld zijn o.a. 'Ambtenaren zijn bureaucraten', 'Ambtenaren verzinnen te veel regels', 'Ambtenaren smijten ons geld over de balk', 'Er zijn te veel ambtenaren' en 'Ambtenaren misbruiken hun macht'. Voor bijna elk vooroordeel zijn wel aanwijzingen te vinden dat het klopt.
Volgens de Dikke van Dale is een bureaucraat 'een ambtenaar die door alleen naar de letter en niet naar de geest der voorschriften te handelen, het publiek bedilt en benadeelt.' Het is precies zoals wij ons als burger behandeld voelen, dat is een conclusie die in dit boek naar voren komt.
Zo ook wat betreft het aantal ambtenaren; er is geen bedrijfstak die zoveel werknemers heeft als de overheid en het lijkt alleen maar erger te worden. Er is ook een samenhang tussen de diverse vooroordelen, want doordat er zoveel regels zijn, zijn er ook veel ambtenaren nodig (volgens de overheid dan wel te verstaan... niet volgens de burger) om al die regels uit te voeren en te controleren. Wat betreft het aantal ambtenaren praten we niet alleen over de zgn. uitvoerende macht, maar ook de controlerende macht is oververtegenwoordigd.
Het bespreken van al deze negatieve beelden t.a.v. de ambtenaren leidt eigenlijk maar tot één conclusie; ze zijn allemaal in erg grote mate waar en het kabinet is niet in staat, ondanks mooie slogans tijdens verkiezingstijd, het beeld van de burger ten goede te keren door daadwerkelijk veranderingen door te voeren die van ambtenaar een gewaardeerd beroep te maken.
Het geheel eindigt met de slotzin: 'Het wordt tijd dat de burgers en ondernemers van Nederland niet alles meer accepteren van de overheid. Zero Tolerance dus.' Een terechte slotzin die ons als burgers voor een taak stelt.

Herman Jansen is er in geslaagd om voor elk vooroordeel aanwijzingen te vinden die het bevestigen. Dit is echter alleen omdat het ook daadwerkelijk allemaal bevestigbaar is. Het boek is een opsomming van enkele van de vele vooroordelen die er bestaan, maar geeft een heel duidelijk beeld van hoe wij over de ambtenarij denken en door het lezen van de uiteenzettingen, gebaseerd op feiten, cijfers en voorbeelden, wordt ons, tussen de regels door, eigenlijk meteen duidelijk hoe de politiek en de ambtenarij het geheel ten goede zouden kunnen keren. Het boek zou een mooi manifest kunnen zijn voor de politiek, een leidraad met ideeën om de negatieve beeldvorming te lijf te gaan en te ontkrachten door actie te ondernemen. Óf ze dit ook zullen doen, de schrijver waagt het te betwijfelen, evenals menig lezer van het boek, want ze houden al decennia stand en dat zal wel zo blijven ook. Vertrouwen in het kunnen van de overheid is hierbij sleutelwoord.
'De Ambtenarenplaag' is een boek dat prettig leest, grotendeels ook omdat het de lezer eigenlijk 'gelijk' geeft in zijn vooroordelen. Dat is wat wij als lezers graag zien in een boek; herkenning en gelijk krijgen. Herman Jansen is hier goed in geslaagd.


Uitgever: Uitgeverij Pepijn ISBN: 9080757470 Pagina's: 144
Waardering: Waardering:


Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!