Spel: Anti-Monopoly

Noud de Greef (gr8w8)
De mensen die nog nooit Monopoly hebben gespeeld, zijn in mijn omgeving op een hand te tellen. Iedereen heeft toch wel eens zitten bekvechten over het ruilen van eigendomsbewijzen, heeft geprobeerd snel te gooien voordat iemand doorheeft dat ie nog geld van je moet krijgen, het tellen van stapels papieren nepgeld en de race wie als eerste Kalverstraat kan kopen? Als je wel eens in een speelgoedzaak komt, heb je jezelf misschien wel eens verbaasd over de grote hoeveelheid verschillende versies. Speciale edities vanwege een jubileum zoals het 70-jarig bestaan, de pas besproken Van Dam tot Dom editie. Andere poppetjes, ander bord en wat andere namen, maar het spel blijft hetzelfde.


Anti-Monopoly, uitgebracht door University Games, valt hier buiten. Bedacht door de Amerikaanse professor Ralph Anspach die wilde laten zien dat concurrentie helemaal zo slecht nog niet is. De spelopzet is écht anders. Vond je het soms ook zo vervelend om maar te moeten blijven stoeien totdat je eindelijk een complete straat had? Dat hoeft nu niet meer. In Anti-Monopoly kun je er namelijk bij de start van het spel ook voor kiezen om als "concurrent" te spelen. Uiteraard is er ook nog de mogelijkheid om volgens de regels van het reguliere monopoly-spel als monopolist te spelen. Wat is dan het verschil?

Een concurrent kan op elk eigendom huizen en hotels bouwen. Daar hoeft hij niet de hele straat voor te hebben. Voor de monopolisten zijn de regels iets minder soepel, al hoeven ze ook niet de hele straat te hebben, zolang ze maar de meeste eigendommen van een straat hebben. Huizen hoeven ook niet meer netjes verdeeld te zijn, je kan dus gokken op een grote klapper. En dat is ook nu gewoon waar het om draait. Geld verdienen. Als je denkt aan monopolisten, dan denk je aan belachelijke tarieven. Dat is nu ook het geval. De kracht van het spelen als monopolist, ligt in het feit dat je simpelweg meer huur kunt vragen dan een concurrent. En die heeft weer als voordeel dat hij sneller aan huizen en hotels kan beginnen, maar dus wel meer geduld moet hebben om zijn bankrekening te vullen.

Nog een belangrijk verschil zijn de transportbedrijven, in de gewone versie de treinstations. Die zijn in de handen van een monopolist goud waard, ook in het normale leven. Een soort extra opdracht dus. Dat geeft dus wel een extra dimensie aan het spel. Buiten het geld verdienen, is het dwars zitten van de monopolisten door de concurrenten een ware ratrace. Zeker in het begin van het spel belangrijker dan snelle cash. Concurrenten krijgen sneller cash in het begin, maar zullen er echt voor moeten oppassen dat er nergens een monopoly begint te ontstaan. Na een paar keer spelen begin je hier wel gevoel voor te ontwikkelen. Monopolisten zullen echt meer moeite moeten doen om een complete straat te krijgen, aangezien concurrenten niet echt makkelijk zullen gaan onderhandelen. Tenzij ze natuurlijk al snel hun geld verspeeld hebben. Het betekent dat er meer strategie nodig is om het spel naar je hand te zetten. Een pluspunt wat duidelijk opweegt tegen het enige echte minpunt: het wat matte kleurgebruik op het spelbord.

Op Antimonopoly.com staat trouwens meer over de achtergrond van dit spel en de gewone Monopoly. Het startte als een rechtszaak over de naam, maar al snel bleek er een duister verleden achter te zitten. Interessant leesvoer, maar ook zonder deze verdieping is het spel erg interessant. Het kost misschien even wat moeite om het denkpatroon dat je verwacht bij "monopoly" te doorbreken, maar het biedt beduidend meer dan de gebruikelijke strategie van blind alles kopen en op hypotheek gooien.
Publisher: University Games Adviesprijs: 19,95
Waardering:

Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!