Evenement: Infadels - Tivoli

Will dance for food...

Mensen die het optreden van de strak geklede, Engelse band Infadels ooit hebben gezien komt deze zin vast bekend voor. Hij verschijnt gedurende het hele optreden op een lichtschermpje van elektronica-man Vermin. En dansen doen ze! De hele band gaat uit zijn dak. Deze band krijgt zelfs een bejaardenhuis aan het springen en schreeuwen. Afgelopen donderdag trad de band op in Tivoli, Utrecht.


Ze werden bijgestaan door het Amsterdam electropoppunk-gezelschap Matik, die een vergelijkbare soort muziek maakt, zij het een tikkeltje harder. Een leuke opwarmer voor Infadels.

Om ongeveer 21.30 werden de instrumenten op het volgepakte podium in gebruik genomen door de vijf enthousiaste leden en de opener Love like semtex wordt ingezet. Een waar feestnummer, zoals de meeste nummers van de band. Het publiek moest echter nog even opwarmen in tegenstelling tot optredens zoals op Pinkpop en Lowlands dit jaar en het leek daarom iets lauwer. Het geluidsvolume had ook nog iets harder gemogen om zo een nog beter effect van de electronische bas te krijgen. Toch kan je bij een band als Infadels niet lang stil staan. De optie is weglopen of meedoen. Na een paar nummers stond dan ook heel Tivoli het melkzuur in zijn benen te springen en te dansen.

Sommigen uit het publiek waren zo enthousiast dat er weer eens ouderwets gecrowdsurfd werd en er dames op het podium klommen om vervolgens zaadvragend tegen Bnann Watts aan te gaan rijden. Hij liet zich er niet door van de wijs brengen, pakte haar beet en zong gewoon verder. Enkele nieuwe nummers passeerden de revue en deze werden goed ontvangen. De knallers bleven zoals verwacht de opzwepende tracks van hun album We are not the infadels met als absoluut hoogtepunt Can't get enough. Maar ook de cover van Steady as she goes van The Raconteurs deed het net als op Lowlands ook weer erg goed.


De band had op Lowlands helaas niet echt de tijd gehad voor een uitgebreide toegift, hier kwamen ze echter wel nog even terug. Watts speelde een nummer op zijn akoestische gitaar en de gehele band liet iedereen nog een keer uit volle borst mee 'oooh-hooh-oooohen' en de laatste druppels energie uit hun lichaam springen.

Uitgeput en voldaan keerde een uitverkocht Tivoli weer huiswaarts.