CD: Tommy Bolin - Whips and Roses II

Joost Melis (Pink_Floyd)
Veelbelovende artiesten die te vroeg heen zijn gegaan zijn tegenwoordig niet meer op een paar handen te tellen. Meest recente namen als Cobain, Buckley en Smith komen als eerste naar boven, maar in 1976 riep Tommy Bolin hetzelfde lot over zich uit. 4 December 1976 was de dag dat Bolin niet meer van zijn heroïne overdosis zou bijkomen. De avond ervoor speelde hij met zijn eigen band als voorprogramma van Jeff Beck. De afterparty liep uit in een vermeend bacchanaal van bier, champagne, coke en heroïne en de volgende ochtend kwam de door zijn vriendin gebelde ambulance te laat aan. Met zijn 25 jaren jong liet de begenadigd muzikant zo een hele grote carrière lopen.


Voor de meesten zal Bolin niet bekend in de oren klinken. De bekendste link naar de man is 'Deep Purple', waar Bolin Ritchie Blackmore in 1974 verving. Daarvoor speelde hij al een aantal sterren van de hemel in de band 'The Zephyrs', waarmee hij blues-rock uit de hoge hoed toverde. De band brak niet echt door en Bolin besloot om een andere richting in te slaan. Fusion-jazz band 'Energy' was zijn volgende project, en in de muziekwereld was zijn gitaarspel niet onopgemerkt voorbij gegaan. Hij werd als de opvolger van Joe Walsh uitgekozen bij 'The James Gang', een hard-rock band in de jaren zeventig die een behoorlijke naamsbekendheid had opgebouwd. Maar ook hier hield Bolin het niet erg lang uit. Hij werd uiteindelijk in 1974 gevraagd om zich bij de groten van 'Deep Purple' te voegen.


In 1975 bracht Bolin echter ook een solo-album uit, genaamd Teaser. Dit album was even divers als hijzelf: blues, rock, jazz, reggae, funk, je hoort er van alles op terug. Als eerbetoon aan de gitaarheld werd eerder al 'Whips and Roses I' uitgebracht waarop vijf alternatieve versies stonden van 'Teaser'. Nu heet het resultaat Whips and Roses II, welke vier versies bevat van nummers op Teaser. Het album is aangevuld met materiaal dat ook voor zijn solo-album was geschreven maar niet op de plaat verscheen, en nog enkele nummers uit de oude verborgen doos. Dit album is eveneens al een muzikale lapjeskat waarin de gitaar in alle vormen centraal staat. Heerlijke rauwe bluesriffjes zoals in The Grind worden afgewisseld met dampende rock zoals in Lotus. De heerlijke 14 minuten durende track Bagitblues Deluxe mixt ongeveer alle stijlen in één en is een waar jaren zeventig kunstwerkje. Spacey Hoodles doet zelfs even denken aan Pink Floyd. Geen wonder dat alleskunner Bolin populair was onder muzikanten. Samen met Whips and Roses I vormt deze plaat een mooi overzicht van Tommy Bolin zijn kunnen. Zonde dat de man zich niet nog verder heeft kunnen ontwikkelen, maar deze erfenis maakt het gemis ten dele goed. Een aanrader voor de jaren zeventig liefhebber!


Label: SPV Releasedatum: 25 september 2006
Waardering:

Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!