CD: Psapp - The Only Thing I Ever Wanted

The Only Thing I Ever Wanted Echte originaliteit bestaat niet meer anno 2006. Af en toe komt er echter een band met een album dat zo speciaal is, waardoor je onmiddellijk weer gelooft in de vindingrijke en vernieuwende kwaliteiten van de mens.. Psapp is zo'n band, en The Only Thing I Ever Wanted is zo'n album. Natuurlijk zou ik kunnen zeggen dat 'Upstairs' doet denken aan de prachtige kleine liedjes van CocoRosie, of dat het geweldige openingsnummers 'Hi' wel wat weg heeft van de veelzijdigheid van Architecture in Helsinki. Dat zou echter teveel afbreuk doen aan de frisse en absurde sound van Psapp.

Muziek is voor Duitser Carim Classman en de Britse Galia Durant één groot speelplein. Denk aan de speelsheid van Animal Collective, maar dan nog een stapje verder. Rammelaars, klotsend water, het geluid van een oude klok, het zit er allemaal in. Je zou het kunnen zien als een soort van muzikale readymades. De melodie van 'Tricycle' wordt zelfs gecreëerd door zo'n 'ouderwets' speelgoedautootje dat je een aantal keer met de wielen over de grond moest halen, zodat als je hem daarna op de grond neerzette hij op magische wijze uit zichzelf weg reedt. De magie die mij als klein kind zo'n beetje elke regenachtige zondag op zolder weer overdonderde verwerkt Psapp in een prachtig popliedje. Bij mij kan een plaat dan al niet meer stuk.

Tussen al deze gekkigheid zitten ook een aantal rustpunten, zoals 'Hills of our Home'. Een nummer dat net zo goed van de soundtrack van Eternal Sunshine Of the Spotless Mind afkomstig had kunnen zijn. Ook mijn grote held Patrick Wolf is er in terug te horen. Donker, sfeervol, en vooral erg mooi. Het is goed om te zien dat Psapp ook zonder al die spielerei kleine pareltjes kan creëren. Een aantal nummers zoals 'New Rubber' zal je in eerste instantie afdoen als een filler. Het is echter helemaal geen slecht nummer, de rest van het album is gewoon te goed.




Het mag dan misschien allemaal wat kinderachtig overkomen, Psapp verdient het om serieus genomen te worden. Probeer zelf maar eens met het geluid van speelgoed en een ruisende zee een aanstekelijke popsong te maken, ik geef het je te doen. Als een muzikale mozaïek vallen alle verschillende geluiden langzaam op zijn plaats. Misschien klooien ze maar wat aan, zoals Karel Appel ook over zijn werk zei. Maar vergelijk is het geklieder van een 5-jarige en het werk van Karel Appel, en je zult het verschil direct zien. Psapp is Kunst, met een meer dan grote K.



Label: Domino Releasedatum: 22 mei 2006 Waardering:


Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!