CD: Scott Stapp - The Great Divide

StappScott Stapp is misschien wel het beste voorbeeld van een rockster anno 2006. De voormalig zanger van Creed gedraagt zich als een schoft, is vrouwonvriendelijk, onhandelbaar, arrogant en je hoort er tegenwoordig niet meer bij als niemand je chanteert met je eigen seksvideo. Alleen zijn het de drugs die ontbreken om het plaatje te completeren, maar die zijn dan ook slecht. Tenminste dat mag je van een vrome christene toch wel verwachten? En hoewel Stapp niet wil praten over zijn band met God is het voor iedereen wel duidelijk dat Scott Stapp christian-rock maakt.


The Great Divide is zijn eerste soloalbum na het uiteenvallen van Creed in 2004. Op het album wordt hij bijgestaan door een aantal onbekende muzikanten: Aristides Rincon (gitaar) en Mitch Burman (bas) van Goneblind, John Curry (gitaar) van Polar Bear en een drummer met de naam Mark Archer (niet de Engelse DJ). De geruchten gingen dat singer/songerwriter Jeff Martin van The Tea Party zou gaan samenwerken met Scott Stapp, maar op de akoestische gitaarlijnen van de titelsong na, is er niks wijst op enige uitwisseling van ideeën tussen de beide heren. Het zou een opmerkelijk samenwerking zijn geweest gezien het verschil in status die Creed en The Tea Party hebben en Martin's afkeer van het moderne rockgeluid.

StappCreed was 5 jaar terug met zo'n 30 miljoen verkochte albums de bestlopende rockband op dat moment. Scott Stapp zou gek zijn als hij die fansschare niet zou bedienen, dus doet hij met andere muzikanten hetzelfde wat hij met Creed deed. The Great Divide is Creed ten tijden van My Own Prison. Misschien moet ik het maar eens zeggen: post-grunge is dood en Scott Stapp is daar een goed voorbeeld van. Ik krijg het gevoel of ik naar het vierde Creed-album zit te luisteren. Niet alleen doet hij niks nieuws met zijn stem, zijn vrinden op gitaar hanteren dezelfde dynamische stijl als Mark Tremonti bij Creed. De songs zijn automatisch stuk voor stuk herkenbaar. Zo herkenbaar dat ik mijn oudtante erop wil verwedden als mocht blijken dat de songs niet rechtstreeks zijn 'geïnspireerd' door Creed-songs. Scott Stapp heeft bewezen goede songs te kunnen schrijven en ze zijn dan ook zeker niet slecht maar je mag toch van iemand die de totale vrijheid heeft om een plaat te maken iets nieuws verwachten?

De naam Creed heb ik nu al zo vaak laten vallen dat het duidelijk mag zijn voor wie The Great Divide is gemaakt: de (verstokte) Creedfan. Nou Creedfan, hier is het dan: jouw album, ik luister liever naar het origineel, My Own Prison of Human Clay



Label: Sony/BMG Releasedatum: 22 november 2005 Waardering:


Must See/Buy/Do
Aanrader
Redelijk
Tsjaa...
STAY AWAY!!!!