CD: Stereolab - Fab Four Suture
Daar zit je dan, achter je computer, proberen een recensie in elkaar te knutselen. Buiten is een sneeuwstorm aan de gang, terwijl het al begin maart is. De treinen rijden niet, de snelweg staat vol met van wintersport terugkomende gezinnen. Je kan nergens heen en je hebt ook nergens zin in. Uit een recent onderzoek is zelfs gebleken dat hoe triester het weer, hoe meer mensen zelfmoord plegen. Voelt u de winterdepressie al langzaam opkomen?Laat ik nu toevallig de perfecte remedie hier voor me liggen. Nee, geen reisje Mallorca of Tenerife, maar alweer het tiende album van de Londense band Stereolab. Vrolijke koortjes, zachte Franse vocalen, een een synthesizerdeuntje hier en daar. Als u daar niet vrolijker van wordt! Vanaf de eerste noot is het raak. Fab Four Suture opent met Kyberneticka Babicka part 1, absurd, maar ook verdomd aanstekelijk. Zoals de slogan van een bekend frisdrankmerk: Een beetje vreemd, maar wel lekker.
Denk maar niet dat hierna meteen is afgelopen met de hippe koortjes en vrolijke synthesizers. Stereolab zet de lijn van Kyberneticka Babicka ongegeneerd het hele album door. Eentonig misschien, maar wat maakt dat uit als het gewoon erg goed is.
Stuk voor stuk mooie dromerige popliedjes van hoog niveau, één nummer torent echter hoog boven de rest uit. Mocht Zach Braff meelezen: zoek niet verder voor de soundtrack van je nieuwe film, Whisper Pitch moet je gewoon gebruiken. Ik hoor het Natalie Portman al zeggen: You gotta hear this one song, it'll change your life.
Niet dat de muziek direct te vergelijken is met The Shins, maar het bezit wel diezelfde dromerige sound. Iets dat eigenlijk elk Stereolab album wel heeft, maar Fab Four Suture is een stuk poppier. Dat maakt het ook meteen een stuk toegankelijker voor nieuwe luisteraars. Een aanrader dus voor liefhebbers voor mooie indie-pop.
Label: Too Pure Releasedatum: 06-03-2006 Waardering:
Must See/Buy/DoAanraderRedelijkTsjaa...STAY AWAY!!!!