Boek: Van der Spyke en Van Roosbroeck - Geweld op scholen
Geweld op scholen begint met voorbeelden als het Terra college, Columbine en Beslan. Allemaal extreme gevallen die zeer betreurenswaardig zijn en die we zeker niet moeten vergeten. Op zich goede voorbeelden behalve Beslan. Beslan past absoluut niet in het rijtje omdat het politiek geweld was en geen geweld van ouders of leerlingen, hetgeen waar het boek wel om draait. Dan komt het volgende opvallende aan dit boek. Alle voorbeelden zijn enorm subjectief beschreven. De mening van de schrijvers komt meteen naar voren en het woordgebruik is zeker niet passend voor een wetenschappelijk bedoeld boek. Zinnen als "Hij knalde koelbloedig iedereen neer" etc impliceren meteen een waardeoordeel. Iets wat in mijn ogen niet thuis hoort in een illustrerend verhaal.
Het volgende wat mij aan het boek opviel was de subtitel Hoe het toenemende geweld veilig onderwijs bedreigt. Ik vroeg mij meteen af of het geweld wel toenemend is en dat is iets wat ik mij het hele boek bleef afvragen. Toenemend geweld, toenemende angst, toenemende protesten en ga zo maar door. Je wordt ermee om je oren geslagen, inclusief cijfers en statistieken, maar dit alles zonder bron. Wederom iets wat niet past in een boek dat advies geeft over geweld vanuit een wetenschappelijk kijk. Cijfers en statistieken horen altijd goed betrouwbare bronnen te hebben, die ik niet terug kan vinden in het boek Geweld op scholen.
Nadat de auteurs de voorbeelden van geweld op scholen hebben besproken, proberen ze verklaringen te geven voor het geweld op scholen. Verklaringen als het missen van een warm nest en genegenheid zijn niets nieuws onder de zon voor docenten. Alle verklaringen in het boek worden wederom niet door bronnen of feiten ondersteund en zijn niet nieuw of verrassend.
Vervolgens begint het boek (pas over de helft) met het aanreiken van eventuele manieren waardoor geweld op scholen verminderd zou kunnen worden. Wat schetst nu mijn verbazing, het zijn stuk voor stuk dingen die je in elk pedagogisch boek over geweld of pestgedrag kunt vinden. Pestcontracten, strenge lijnen trekken, samenwerken met politie (bijvoorbeeld Bureau Halt) inschakelen van experts van buitenaf en ga zo maar door.
Geweld op scholen is een boek zoals er al honderden zijn. Een boek vol beweringen zonder bronnen en vol theorieën zonder enige steun van experts.
Ik als aankomend docent zie in dat je steeds vaker hoort over geweld op scholen in de media. Toch vraag ik mij vaak af of dit geweld nu daadwerkelijk nu toeneemt of dat men er vaker over bericht. Ook vraag ik mij af of de toenemende angst volgens de auteurs niet aangepraat wordt door de media. Ik heb verschillende scholen gezien en heb op verschillende scholen gewerkt. Zwarte scholen, witte scholen, stedelijke scholen en dorpsscholen. Elke school heeft zo zijn drama, elke school kent leerlingen die gepest worden, leerlingen die zelfmoord plegen of leerlingen die op een andere manier iets vreselijks meemaken. Is dit iets nieuws onder de zon? Ik denk van niet. Moeten we er wat aan doen? Uiteraard. Helpt dit boek om nieuwe inzichten te krijgen of oplossingen aan te bieden? Absoluut niet. Daarom denk ik dat alle docenten of mensen die geïnteresseerd zijn in geweld op scholen, beter pedagogische en wetenschappelijk onderichtte boeken kunnen lezen hierover die in ieder geval bewijzen of onderzoeken kunnen aanwijzen waarin ze de resultaten van hun beweringen kunnen staven.
Voor meer informatie over het stoppen van geweld op scholen bezoek stop geweld op scholen.
Uitgever: Unieboek BV ISBN: 9026961774 Pagina's: 287
Waardering:
Must See/Buy/DoAanraderRedelijkTsjaa...STAY AWAY!!!!