Film: Keeping Mum

Keeping Mum is een film van Niall Johnson, die ook het script van White Noise heeft geschreven, je weet wel die ene film met al die geesten in de tv. White Noise vond ik zelf, in tegenstelling tot veel andere mensen, een geweldige film en ik was dan ook benieuwd naar een door Niall zelf geregisseerde film. Echter, Keeping Mum is héél wat anders dan White Noise. Keeping Mum is namelijk een gortdroge komedie met in de hoofdrol de meester der gortdroogheid zelf Rowan "Mr. Bean" Atkinson.

Rowan Atkinson speelt Walter Goodfellow. Walter Goodfellow is dominee in het kleine dorpje Little Wallop, hij heeft een lieftallige vrouw (Kristen Scott Thomas, Arsène Lupin), een puberale dochter en een klein, onzeker zoontje. Op het eerste gezicht ziet het leven van de familie Goodfellow er perfect uit, alleen als je beter kijkt zie je toch dat er van alles mis is binnen het gezin. Paps heeft het maar druk met zijn werk aangezien hij binnenkort de hoofdspreker is van een jaarlijkse bijeenkomst van dominees. Mams heeft een affaire met de stoere Amerikaanse golf-professional Lace (Patrick Swayze, Dirty Dancing). Dochterlief is nymfomaan en heeft de Antichrist in menselijke vorm als vriendje en het kleine lieve zoontje is hét pispaaltje van de school. Maar, zoals het in een goede komedie hoort te begaan wordt dit allemaal opgelost met de komst van één persoon, namelijk Grace Hawkins (Maggie Smith, Harry Potter). Het enige nadeel van Grace is dat ze niet alles Mary Poppins-stijl oplost, nee, Grace zou je het best kunnen vergelijken met een Jason Voorhees of een Freddy Kreuger, alleen dan in het lichaam van een oud dametje. Grace is namelijk een net ontsnapte seriemoordenaar die mensen in stukjes hakt en in haar grote hutkoffer stopt.


Wees gerust hoor, ook kleine kindertjes of mensen met een zwakke maag kunnen deze film zien. Je ziet geen heftig gemutileerde lijken of afgehakte armen. Er worden wel mensen (en honden) vermoord, maar op een dusdanige manier dat het niet schadelijk is voor bovengenoemde soort mensen. Het blijft namelijk wel een vrolijke, komische film en het is géén horrorfilm.


Wat een film, wat een film, ik lag zelf heel vaak in een deuk door de vele droge en typisch Britse grappen. Vooral het stuk dat Rowan Atkinson zijn speech voorbereid, het wilt hem maar niet lukken en hij vraagt God om hulp. Volgend is een heerlijk monoloog.
Ik vind het moeilijk om bij een film als deze echte nadelen te vinden. Wellicht de wat saaiere delen van de film waar de snelheid van de film inkakt. Het kan trouwens ook zo zijn dat sommige grappen bij sommige mensen niet goed aankomen, omdat dit grappen zijn over het geloof, bij mijzelf was het niet echt een probleem, alleen het zou zo kunnen dat sommige mensen de grappen niet snappen, maar geloof mij maar, de overige grappen en situaties compenseren een hoop.


Label: Entertainment Film Distributors Ltd. Releasedatum: 22 december 2005 Kijkwijzer: Waardering: